od kołyski

  • 1od kolebki [kołyski] — {{/stl 13}}{{stl 33}} od wczesnego dzieciństwa, od urodzenia :{{/stl 33}}{{stl 10}}Od kolebki wychowywano go w dyscyplinie. Od kołyski mieć skłonności do czegoś. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2kołyska — Od kołyski, od kolebki «od urodzenia, od wczesnego dzieciństwa»: Niektóre dzieci już prawie od kołyski słyszą dźwięki i słowa lub widzą obrazy, a potem wyrastają na wielkich artystów. M. Choromański, Zazdrość. Znałam tę organizację i znałam kilku …

    Słownik frazeologiczny

  • 3biegun — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. biegunnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z dwóch wyobrażalnych punktów na powierzchni Ziemi, przez które przebiega oś ziemska; jeden z dwóch punktów zbiegania się… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4Топор (герб) — У этого термина существуют и другие значения, см. Топор (значения). Топор …

    Википедия

  • 5Бокей (герб) — Бокей …

    Википедия

  • 6biegun — m IV, D. a, Ms. biegunnie; lm M. y 1. zwykle w lm «wygięte półokrągło płozy przy kołyskach, bujających fotelach, zabawkach itp.» Bieguny kołyski. Koń na biegunach. 2. B.=D. przestarz. «szybki koń; rumak» Dosiąść bieguna. 3. fiz. «jeden z dwu… …

    Słownik języka polskiego

  • 7kołyska — ż III, CMs. kołyskasce; lm D. kołyskasek 1. «dziecinne łóżeczko na biegunach lub z innym urządzeniem do huśtania, kołysania; kolebka» Kołysać dziecko w kołysce. ◊ Od kołyski «od urodzenia; od dzieciństwa» 2. mors. «drewniana konstrukcja budowana… …

    Słownik języka polskiego

  • 8kołyskowy — «dotyczący kołyski; związany z kołysaniem, działający na zasadzie kołysania, wahania» Przenośnik, transporter kołyskowy …

    Słownik języka polskiego

  • 9wykołysać — dk IX, wykołysaćyszę, wykołysaćyszesz, wykołysaćysz, wykołysaćał, wykołysaćany «wychować od dziecka, od niemowlęcia (od kołyski); wyniańczyć, wypieścić» Wykołysała, wychuchała to biedne dziecko jak własne …

    Słownik języka polskiego

  • 10wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… …

    Słownik języka polskiego