odłączyć się

  • 1odłączać się – odłączyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać odłączeniu, przerywać połączenie z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wagon odłączył się od pociągu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddalać się …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2odłączyć — dk VIb, odłączyćczę, odłączyćczysz, odłączyćłącz, odłączyćczył, odłączyćczony odłączać ndk I, odłączyćam, odłączyćasz, odłączyćają, odłączyćaj, odłączyćał, odłączyćany 1. «oddzielić to, co było z czymś złączone, co wchodziło w skład jakiejś… …

    Słownik języka polskiego

  • 3oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 4urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… …

    Słownik języka polskiego

  • 5odkleić — dk VIa, odkleićkleję, odkleićkleisz, odkleićklej, odkleićkleił, odkleićklejony odklejać ndk I, odkleićam, odkleićasz, odkleićają, odkleićaj, odkleićał, odkleićany «oderwać, odłączyć to, co jest z czymś sklejone, przyklejone do czegoś; odlepić»… …

    Słownik języka polskiego

  • 6odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …

    Słownik języka polskiego

  • 7od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …

    Słownik języka polskiego

  • 8odstać — I dk, odstaćstanę, odstaćstaniesz, odstaćstań, odstaćstał odstawać ndk IX, odstaćstaję, odstaćstajesz, odstaćwaj, odstaćwał 1. «oddzielić się, odłączyć się w pewnym stopniu od całości, odkleić się częściowo» Fornir odstaje od deski. 2. «opuścić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9separować — ndk a. dk IV, separowaćruję, separowaćrujesz, separowaćruj, separowaćował, separowaćowany 1. «oddzielać (oddzielić) kogoś lub coś» Separować ciężko chorego. 2. «przeprowadzać (przeprowadzić) separację małżonków» separować się «odłączać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 10wyprawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wyprawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} udanie się gdzieś w określonym celu, zwykle po odpowiednich przygotowaniach; podróż dokądś, ekspedycja, wycieczka, eskapada : {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień