oczywisty

  • 31porównanie — n I 1. rzecz. od porównać Porównanie dwóch wielkości. Porównanie wypadło na czyjąś korzyść, niekorzyść. ∆ Bez porównania «znacznie, o wiele…; w sposób oczywisty, bezspornie» ∆ W porównaniu (z czymś) «porównując, zestawiając (coś); w zestawieniu… …

    Słownik języka polskiego

  • 32prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… …

    Słownik języka polskiego

  • 33przekonywający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. przekonywać (p.) przekonywający w użyciu przym. «trafiający do przekonania, mający moc przekonania o czymś; oczywisty» Przekonywające argumenty. Mówił w sposób bardzo przekonywający …

    Słownik języka polskiego

  • 34rażący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. razić (p.) rażący w użyciu przym. 1. «nieprzyjemny dla oczu, zmysłów, oślepiający; rzucający się w oczy, jaskrawy» Rażący żar słońca. Rażące światło reflektorów. Rażące zestawienie kolorów. 2. «o ujemnych… …

    Słownik języka polskiego

  • 35unaoczniać — ndk I, unaoczniaćam, unaoczniaćasz, unaoczniaćają, unaoczniaćaj, unaoczniaćał, unaoczniaćany unaocznić dk VIa, unaoczniaćnię, unaoczniaćnisz, unaoczniaćnij, unaoczniaćnił, unaoczniaćniony «przedstawiać, pokazywać, wykazywać coś w sposób oczywisty …

    Słownik języka polskiego

  • 36widomy — przestarz. «dający się widzieć, zauważyć, widzialny, dostrzegalny; oczywisty, jawny» Widome ślady dawnej urody …

    Słownik języka polskiego

  • 37wniosek — m III, D. wnioseksku, N. wniosekskiem; lm M. wniosekski 1. «to, co ktoś proponuje, projekt przedstawiony do rozważenia i decyzji; propozycja» Pisemny wniosek. Postawić, uchylić, wysunąć, zgłosić wniosek. Odrzucić, przyjąć, rozpatrzyć, uwzględnić… …

    Słownik języka polskiego

  • 38wyraźnie — wyraźnieej przysłów. od wyraźny Coś wyraźnie się rysuje na jakimś tle. Był wyraźnie rozczarowany. Coraz wyraźniej opuszczał się w nauce. najwyraźniej «w sposób oczywisty, bezsprzecznie» Była najwyraźniej zmęczona …

    Słownik języka polskiego

  • 39wyraźny — wyraźnyni, wyraźnyniejszy «łatwo wyodrębniany zmysłami (dobrze widoczny, dobrze słyszalny itp.); dający się łatwo i jednoznacznie zrozumieć; oczywisty, niedwuznaczny» Wyraźny ślad. Wyraźne pismo. Wyraźny smak, zapach. Wyraźny szmer. Wyraźna… …

    Słownik języka polskiego

  • 40zrozumiały — zrozumiałyali, zrozumiałyalszy 1. «dający się zrozumieć, łatwy do zrozumienia, jasny, oczywisty, wyraźny» Zrozumiały wykład. Zrozumiała odpowiedź. Zrozumiały język. Zrozumiała poezja. ◊ Zrozumiały sam przez się «nie budzący wątpliwości, nie… …

    Słownik języka polskiego