oczy zaświeciły mu gniewem

  • 1zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… …

    Słownik języka polskiego