oczerniać

  • 11szargać — ndk I, szargaćam, szargaćasz, szargaćają, szargaćaj, szargaćał, szargaćany przestarz. «brudzić coś, niszczyć, poniewierać, obchodzić się z czymś niedbale» dziś tylko we fraz. Szargać czyjeś imię, nazwisko; szargać opinię «psuć komuś opinię;… …

    Słownik języka polskiego

  • 12szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 13szczekać — ndk I, szczekaćam, szczekaćasz, szczekaćają, szczekaćaj, szczekaćał szczeknąć dk Va, szczekaćnę, szczekaćniesz, szczekaćnij, szczekaćnął, szczekaćnęła, szczekaćnąwszy 1. «o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos; ujadać» Pies szczekał …

    Słownik języka polskiego

  • 14wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 15wieszać — ndk I, wieszaćam, wieszaćasz, wieszaćają, wieszaćaj, wieszaćał, wieszaćany 1. «zaczepiać coś na czymś, przyczepiać coś do czegoś w ten sposób, aby zwisało» Wieszać ubrania do szafy, w szafie. Wieszać obraz na ścianie. Wieszać palto na wieszaku. ◊ …

    Słownik języka polskiego

  • 16wygadywać — ndk VIIIa, wygadywaćduję, wygadywaćdujesz, wygadywaćduj, wygadywaćywał, wygadywaćywany 1. pot. «mówić bez sensu, bez zastanowienia; pleść» Wygadywać coś nie na temat. Co ty wygadujesz! ◊ Wygadywać niestworzone rzeczy «mówić rzeczy zmyślone,… …

    Słownik języka polskiego

  • 17zawiść — ż V, DCMs. zawiśćści, blm «silne uczucie niechęci do kogoś na widok jego sukcesów, powodzenia; silna zazdrość» Ludzka, małostkowa, tajona zawiść. Z zawiścią patrzeć, spoglądać na coś. Oczerniać kogoś przez zawiść (z zawiści). Jego sukcesy budziły …

    Słownik języka polskiego

  • 18brać kogoś na języki — (Zaczynać) Rozpuszczać o kimś plotki; oczerniać Eng. (To start) To gossip about someone; to spread rumors about someone; to denigrate or criticize …

    Słownik Polskiego slangu

  • 19brać kogoś na spytki — 1) (Zaczynać) Rozpuszczać o kimś plotki; oczerniać Eng. (To start) To gossip about someone; to spread rumors about someone; to denigrate or criticize 2) Wypytywać; indagować Eng. To ask someone questions …

    Słownik Polskiego slangu

  • 20obrabiać komuś dupę — Rozpuszczać o kimś plotki; oczerniać Eng. To gossip about someone; to spread rumors about someone; to denigrate or criticize …

    Słownik Polskiego slangu