oblubieniec

  • 1oblubieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. oblubienieceńcze || oblubienieceńcu; lm M. oblubienieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle o mężczyźnie, który ma wziąć ślub; pan młody {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2oblubieniec — m II, DB. oblubienieceńca, W. oblubienieceńcze (oblubienieceńcu); lm M. oblubienieceńcy, DB. oblubienieceńców 1. podn. «narzeczony, pan młody» 2. tylko w lm, podn. «para narzeczeńska, państwo młodzi» …

    Słownik języka polskiego