oblewać (oblać
1oblewać się – oblać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wylewać coś na siebie, zazwyczaj przez nieuwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oblać się sokiem. Oblać się wrzątkiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …
2oblewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oblewaćam, oblewaća, oblewaćają, oblewaćany {{/stl 8}}– oblać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, oblewaćleję, oblewaćleje, oblewaćlał, oblewaćlali || reg. oblewaćleli, oblewaćlany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …
3oblewać się – oblać się szkarłatem — {{/stl 13}}{{stl 7}} czerwienić się mocno, rumienić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na widok tylu osób patrzących na nią, oblała się szkarłatem. {{/stl 10}} …
4oblewać się — Oblać się rumieńcem, pąsem, szkarłatem, purpurą itp. «zaczerwienić się mocno, zwykle z powodu jakichś emocji»: Oblała się rumieńcem, lecz on uspokoił ją: – Tylko spokojnie, niech pani się niczego nie lęka. K. Kofta, Wychowanie. Oblać się (zimnym) …
5oblać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. oblewać (się) {{/stl 7}} …
6oblewać — Oblać kogoś, coś łzami «zapłakać z czyjegoś lub jakiegoś powodu»: Po paru dniach wyżlica zdechła. Danka oblała ją gorącymi łzami, a ojciec przysiągł nigdy więcej nie mieć suki. D. Koral, Wydziedziczeni. Kogoś oblewa (zimny) pot zob. pot 2. Ktoś… …
7oblewać — → oblać …
8oblać — dk Xb, oblaćleję, oblaćlejesz, oblaćlej, oblaćlał, oblaćlali a. oblaćleli, oblaćlany oblewać ndk I, oblaćam, oblaćasz, oblaćają, oblaćaj, oblaćał, oblaćany 1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem» Oblać kartofle sosem.… …
