oblatać

  • 1oblatać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oblatywać I {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2oblatać — dk I, oblataćam, oblataćasz, oblataćają, oblataćaj, oblataćał, oblataćany oblatywać ndk VIIIa, oblataćtuję, oblataćtujesz, oblataćtuj, oblataćywał, oblataćywany 1. lotn. «latając nowo skonstruowanym samolotem lub szybowcem wypróbować jego… …

    Słownik języka polskiego

  • 3oblatywać — → oblatać, oblecieć …

    Słownik języka polskiego

  • 4oblatany — oblatanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oblatać (p.) oblatany w użyciu przym., pot. «dobrze się na czymś znający, z czymś obeznany» Ktoś oblatany w literaturze współczesnej …

    Słownik języka polskiego

  • 5oblatywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, oblatywaćtuję, oblatywaćtuje, oblatywaćany {{/stl 8}}– oblatać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, oblatywaćam, oblatywaća, oblatywaćają, oblatywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień