obejrzeć

  • 31popatrzeć — dk VIIb, popatrzećrzę, popatrzećrzysz, popatrzećpatrz, popatrzećrzał, popatrzećrzeli a. popatrzyć dk VIb, popatrzećrzył 1. «spędzić chwilę na patrzeniu; spojrzeć, rozejrzeć się» Popatrzeć na kogoś. Popatrzyć na zegarek. Popatrzeć komuś w oczy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 32pozwiedzać — dk I, pozwiedzaćam, pozwiedzaćasz, pozwiedzaćają, pozwiedzaćaj, pozwiedzaćał, pozwiedzaćany «obejrzeć coś, zwiedzić wiele miejsc, zwykle podróżując» Pozwiedzać stolice Europy. Pozwiedzać muzea, wystawy …

    Słownik języka polskiego

  • 33przepatrzyć — dk VIb, przepatrzyćtrzę, przepatrzyćtrzysz, przepatrzyćpatrz, przepatrzyćtrzył, przepatrzyćtrzony przepatrywać ndk VIIIa, przepatrzyćruję, przepatrzyćrujesz, przepatrzyćruj, przepatrzyćywał, przepatrzyćywany, pot. «obejrzeć kolejno jedno po… …

    Słownik języka polskiego

  • 34przyjrzeć się — dk VIIb, przyjrzeć sięjrzę się, przyjrzeć sięjrzysz się, przyjrzeć sięjrzyj się, przyjrzeć sięjrzał się, przyjrzeć sięjrzeli się, reg. przyglądnąć się dk Va, przyjrzeć sięnę się, przyjrzeć sięniesz się, przyjrzeć sięnij się, przyjrzeć sięnął się …

    Słownik języka polskiego

  • 35rozpatrzyć — dk VIb, rozpatrzyćrzę, rozpatrzyćrzysz, rozpatrzyćpatrz, rozpatrzyćrzył, rozpatrzyćrzony rzad. rozpatrzeć dk VIIb, rozpatrzyćrzę, rozpatrzyćrzysz, rozpatrzyćpatrz rozpatrywać ndk VIIIa, rozpatrzyćruję, rozpatrzyćrujesz, rozpatrzyćruj,… …

    Słownik języka polskiego

  • 36spektakl — m I, D. u; lm M. e, D. i ( ów) «widowisko teatralne, operowe, baletowe; przedstawienie» Spektakl teatralny, telewizyjny. Spektakl popołudniowy, wieczorny. Obejrzeć spektakl. Wystąpić w spektaklu. ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 37spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… …

    Słownik języka polskiego

  • 38tył — m IV, D. u, Ms. tyle; lm M. y 1. «część, strona czegoś przeciwległa w stosunku do przodu, frontu, najdalej położona w stosunku do części przedniej danego przedmiotu; u człowieka: część ciała po stronie pleców, u zwierząt: część ciała najdalej… …

    Słownik języka polskiego

  • 39widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… …

    Słownik języka polskiego

  • 40wstecz — «w kierunku przeciwnym do kierunku w przód, do kierunku poprzedniego lub właściwego; w tył, do tyłu, za siebie» Obejrzeć się wstecz. przen. Sięgnąć pamięcią wstecz …

    Słownik języka polskiego