obejrzeć

  • 21gdyby — 1. «spójnik rozpoczynający zdania lub ich równoważniki oznaczające możliwość lub nie spełniony warunek realizacji tego, o czym mowa w drugim zdaniu» Gdybyś chciał, potrafiłbyś to zrobić. Gdyby jej tam było źle, wróciłaby do domu. Pierwszy bym… …

    Słownik języka polskiego

  • 22mimowolnie — «bez uprzedniego zamiaru i chęci; bezwiednie, nieumyślnie, mimo woli lub wbrew woli» Spojrzeć, obejrzeć się mimowolnie. Zepsuć coś mimowolnie …

    Słownik języka polskiego

  • 23musical — [wym. muz ikal] m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów «typ komedii muzycznej opartej na treści i scenerii wziętej z życia codziennego, niekiedy posługującej się także parafrazą tematyki klasycznej; spektakl, przedstawienie komedii tego typu» Być na… …

    Słownik języka polskiego

  • 24ob- — + obe «przedrostek pełniący te same funkcje co przedrostek o , lecz występujący rzadziej (czasami obocznie)» a) → o w zn. 1 Obcałować, obeschnąć, obgotować, obciągnąć, o(b)sunąć się, o(b)trząść, obejrzeć się, obgadać, objadać, obciąć, o(be)drzeć …

    Słownik języka polskiego

  • 25obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić …

    Słownik języka polskiego

  • 26oglądnąć — dk Va, oglądnąćnę, oglądnąćniesz, oglądnąćnij, oglądnąćnął, oglądnąćnęła, oglądnąćnęli, oglądnąćnięty, oglądnąćnąwszy reg. → obejrzeć …

    Słownik języka polskiego

  • 27omieść — dk XI, omiotę, omieciesz, omieć, omiótł, omiotła, omietli, omieciony omiatać ndk I, omieśćam, omieśćasz, omieśćają, omieśćaj, omieśćał, omieśćany «usunąć, zebrać, zmieść kurz, śmieci itp., oczyścić coś ze śmieci, kurzu itp.; zamieść» Omieść kurz …

    Słownik języka polskiego

  • 28osobliwość — ż V, DCMs. osobliwośćści; lm MD. osobliwośćści 1. «coś osobliwego, rzecz osobliwa, rzadka, szczególna, niezwykła, zadziwiająca; dziw, fenomen» Gabinet osobliwości. W gablotach wystawione były różne osobliwości. Obejrzeć osobliwości miasta. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 29pobieżnie — pobieżnieej «powierzchownie, niedokładnie, pośpiesznie; bez większego zainteresowania» Obejrzeć coś pobieżnie. Przejrzeć pobieżnie książkę, notatki. Zaznajomić się z czymś dość pobieżnie …

    Słownik języka polskiego

  • 30poodwiedzać — dk I, poodwiedzaćam, poodwiedzaćasz, poodwiedzaćają, poodwiedzaćaj, poodwiedzaćał, poodwiedzaćany 1. «odwiedzić wiele osób kolejno, jedną po drugiej» Poodwiedzać wszystkich znajomych. 2. «kolejno zwiedzić, obejrzeć wiele czegoś» Poodwiedzać muzea …

    Słownik języka polskiego