obejść*
31obkolędować — dk IV, obkolędowaćduję, obkolędowaćdujesz, obkolędowaćduj, obkolędowaćował, obkolędowaćowany pot. «kolędując obejść wiele miejsc» przen. «chodząc odwiedzić wiele miejsc, wiele osób; nachodzić się» Wczoraj obkolędowałem swoich znajomych.… …
32oblecieć — dk VIIa, obleciećcę, obleciećcisz, obleciećleć, obleciećciał, obleciećcieli oblatywać ndk VIIIa, obleciećtuję, obleciećtujesz, obleciećtuj, obleciećywał, obleciećywany 1. «przelecieć wokół czegoś, lecąc okrążyć coś» Bociany oblatywały pole. ◊… …
33obleźć — dk XI, obleźćlezę, obleźćleziesz, obleźćleź, obleźćlazł, obleźćlazła, obleźćleźli, obleźćleziony, obleźćlazłszy obłazić ndk VIa, obleźćłażę, obleźćłazisz, obleźćłaź, obleźćłaził 1. «o insektach, robakach: wleźć, wpełznąć na kogoś, na coś; obsiąść …
34obyć się — dk, obędę się, obędziesz się, obędą się, obądź się, obył się obywać się ndk I, obyć sięam się, obyć sięasz się, obyć sięają się, obyć sięaj się, obyć sięał się 1. «dać sobie radę, poradzić sobie bez kogoś lub czegoś, nie użyć czegoś, nie… …
35okrążyć — dk VIb, okrążyćżę, okrążyćżysz, okrąż, okrążyćżył, okrążyćżony okrążać ndk I, okrążyćam, okrążyćasz, okrążyćają, okrążyćaj, okrążyćał, okrążyćany 1. «zatoczyć krąg dookoła kogoś lub czegoś; obejść, objechać coś» Okrążyć dom, plac, skwer. Ptak… …
36okrutnie — okrutnieej 1. «w sposób okrutny; srogo, bezlitośnie» Traktować kogoś okrutnie. Obejść się okrutnie z kimś. 2. przestarz. «bardzo, niezmiernie; ogromnie, wielce» Lubić się okrutnie …
37opisać — dk IX, opiszę, opiszesz, opisz, opisaćał, opisaćany opisywać ndk VIIIa, opisaćsuję, opisaćsujesz, opisaćsuj, opisaćywał, opisaćywany 1. «pisząc przedstawić szczegóły dotyczące czyjegoś wyglądu, funkcji, działania czegoś; podać szczegóły, cechy… …
38ozdóbka — ż III, CMs. ozdóbkabce; lm D. ozdóbkabek 1. zdr. od ozdoba w zn. 1 (czasem żart.) Suknia miała różne ozdóbki i błyskotki. Nie może się obejść bez ozdóbek. 2. → kosmarium …
39pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …
40pomocnik — m III, D. a, N. pomocnikkiem 1. B.=D.; lm M. pomocnikicy, DB. ów «ten, kto pomaga komuś, wyręcza kogoś w czymś; pracownik dany komuś do pomocy» Chwilowy, stały pomocnik. Pomocnik cieśli, kucharza. Nie móc się obejść bez pomocników. 2. B.=M.; lm… …
