o statku

  • 71skrajnik — m III, D. a, N. skrajnikkiem; lm M. i żegl. «wodoszczelny przedział w dziobowej i rufowej części statku, oddzielony od reszty kadłuba wzmocnioną grodzią wodoszczelną, zabezpieczający w razie uszkodzenia dziobu lub rufy przed zatopieniem reszty… …

    Słownik języka polskiego

  • 72ster — m IV, D. u, Ms. sterze; lm M. y «ruchoma część urządzenia służącego do nadawania wymaganego kierunku ruchu statkowi wodnemu lub powietrznemu» Ster kutra, łodzi, statku. Ster samolotu. Ster kierunkowy. Ster wysokości, wysokościowy. Ster dziobowy… …

    Słownik języka polskiego

  • 73sterowy — przym. od ster Drążek sterowy. Mechanizm sterowy. Urządzenie sterowe statku. ∆ Koło sterowe a) «element urządzenia sterowego na statku, mający postać koła z uchwytami rozmieszczonymi na obwodzie, służący do uruchomienia pióra steru» b) «w… …

    Słownik języka polskiego

  • 74świetlik — m III, D. a, N. świetlikkiem; lm M. i 1. «Euphrasia, roślina zielna z rodziny trędownikowatych, półpasożyt na korzeniach roślin; występuje prawie w stu gatunkach w Eurazji, Australii i Ameryce; w Polsce pospolity jest zwłaszcza świetlik łąkowy o… …

    Słownik języka polskiego

  • 75tonaż — m II, D. u, blm «pojemność lub wyporność statku wyrażona w tonach» Tonaż statku. Tonaż floty handlowej …

    Słownik języka polskiego

  • 76trasernia — ż I, DCMs. traserniani; lm D. traserniarni a. traserniarń «dział stoczni, w którym się rysuje naturalnej wielkości poszczególne części budowanego statku oraz wykonuje się szablony, według których wyginane są blachy i kątowniki składające się na… …

    Słownik języka polskiego

  • 77uzbrojenie — n I 1. rzecz. od uzbroić. 2. «broń, sprzęt bojowy, w który wyposażone jest wojsko, jednostka wojskowa lub pojedynczy żołnierz; każde narzędzie walki, w które ktoś jest wyposażony» Uzbrojenie artyleryjskie, rakietowe, strzeleckie. Uzbrojenie… …

    Słownik języka polskiego

  • 78wanta — I ż IV, CMs. wantancie; lm D. want żegl. «lina, najczęściej stalowa, należąca do olinowania stałego na statku, podtrzymująca maszt z boku; biegnie od górnej części masztu do burty lub pokładu statku» ‹niem.› II ż IV, CMs. wantancie; lm D. want gw …

    Słownik języka polskiego

  • 79wyostrzyć — dk VIb, wyostrzyćrzę, wyostrzyćrzysz, wyostrzyćostrz, wyostrzyćrzył, wyostrzyćrzony wyostrzać ndk I, wyostrzyćam, wyostrzyćasz, wyostrzyćają, wyostrzyćaj, wyostrzyćał, wyostrzyćany 1. «uczynić ostrym; naostrzyć» Wyostrzyć nóż, kosę. 2. «wyczulić… …

    Słownik języka polskiego

  • 80wyporność — ż V, DCMs. wypornośćści, blm ∆ mors. Wyporność statku «ilość wody wypartej przez zanurzoną część statku wodnego, wyrażona w tonach» …

    Słownik języka polskiego