o statku

  • 21aeronawigacja — ż I, DCMs. aeronawigacjacji, blm «prowadzenie statku powietrznego; nauka o sposobach prowadzenia statku powietrznego; nawigacja lotnicza» …

    Słownik języka polskiego

  • 22areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 23balastować — ndk IV, balastowaćtuję, balastowaćtujesz, balastowaćtuj, balastowaćował, balastowaćowany 1. mors. lotn. «obciążać statek, balon itp. dodatkowym ciężarem, balastem» 2. żegl. «(na jachtach bezbalastowych) o żeglarzach: wychylać się za burtę statku… …

    Słownik języka polskiego

  • 24bandera — ż IV, CMs. banderaerze; lm D. banderaer «flaga podnoszona na statku, będąca znakiem jego przynależności państwowej, a także określająca charakter służby» Polska bandera. Bandera jachtowa. Bandera handlowa, wojenna, sportowa. Podnieść banderę. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 25bejdewind — m IV, D. u, Ms. bejdewindndzie, blm 1. żegl. «wiatr wiejący od dziobu pod kątem ostrym do linii symetrii statku» 2. żegl. «kurs statku żaglowego, płynącego przy takim wietrze» Płynąć bejdewindem, w bejdewind. ‹hol.› …

    Słownik języka polskiego

  • 26brutto — ndm «bez potrąceń» Płaca, pensja, wynagrodzenie brutto. ∆ Ciężar, waga brutto «ciężar, waga towaru wraz z opakowaniem» ∆ Cena brutto «cena nieostateczna, podlegająca obniżeniu, także cena towaru wraz z kosztami opakowania i przesyłki» ∆ Zysk… …

    Słownik języka polskiego

  • 27bunkier — m IV, D. bunkierkra, Ms. bunkierkrze; lm M. bunkierkry 1. «żelbetowy schron bojowy, także fort drewniany, ziemny lub betonowy» Zamaskowany bunkier. 2. «więzienna cela piwniczna w hitlerowskich obozach koncentracyjnych» 3. mors. «pomieszczenie na… …

    Słownik języka polskiego

  • 28cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… …

    Słownik języka polskiego

  • 29certyfikat — m IV, D. u, Ms. certyfikatacie; lm M. y 1. «zaświadczenie pisemne o charakterze oficjalnym; pisemny dowód na coś (wyraz używany głównie w sprawach morskich, ekonomicznych i w handlu zagranicznym)» Certyfikat ubezpieczeniowy. Uzyskać certyfikat. ∆ …

    Słownik języka polskiego

  • 30dewiacja — ż I, DCMs. dewiacjacji; lm D. dewiacjacji (dewiacjacyj) 1. «zboczenie z drogi, odchylenie od właściwego kierunku; błądzenie» Dewiacja statku. przen. Dewiacje psychiczne. 2. fiz. «odchylenie kątowe między południkiem magnetycznym a kierunkiem… …

    Słownik języka polskiego