o sprawach

  • 1rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… …

    Słownik języka polskiego

  • 2Maciej Stryjkowski — (also referred to as Strykowski and Strycovius; ca. 1547 ca. 1593) was a Polish Lithuanian historian, writer and a poet, notable as the author of Chronicle of Poland, Lithuania, Samogitia and all of Ruthenia (1582), considered the first printed… …

    Wikipedia

  • 3decydować — ndk IV, decydowaćduję, decydowaćdujesz, decydowaćduj, decydowaćował «rozstrzygać, postanawiać, wyrokować» Decydować o jakichś sprawach, w jakichś sprawach. Decydować o czyimś losie. Decydować na własną rękę. decydować się 1. «powziąć decyzję;… …

    Słownik języka polskiego

  • 4delegacja — ż I, DCMs. delegacjacji, lm D. delegacjacji (delegacjacyj) 1. «grupa osób (delegatów) reprezentujących jakąś zbiorowość, naród, państwo; deputacja» Delegacje krajowe, zagraniczne na kongres, zjazd. Delegacja chłopów i robotników na ogólnopolską… …

    Słownik języka polskiego

  • 5makler — m IV, DB. a, Ms. maklererze; lm M. maklererzy, DB. ów «osoba trudniąca się zawodowo (za określoną prowizję) pośrednictwem w sprawach kupna, sprzedaży i usług handlowych, w obrocie morskim pośrednicząca m.in. w sprawach związanych z wysyłką,… …

    Słownik języka polskiego

  • 6referendarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. hist. «od XIX w. urzędnik, tytuł urzędniczy w niektórych działach administracji; referent» 2. hist. «w dawnej Polsce: urzędnik królewski, który przesłuchiwał strony, referował sprawy w kancelarii królewskiej… …

    Słownik języka polskiego

  • 7sędzia — m, D. sędziadziego (sędziadzi), C. sędziadziemu (sędziadzi), B. sędziadziego (sędziadzię), W. sędziadzio, N. sędziadzią, Ms. sędziadzi (sędziadzim); lm M. sędziadziowie, DB. sędziadziów 1. «funkcjonariusz publiczny zawodowo lub niezawodowo… …

    Słownik języka polskiego

  • 8wyrocznia — ż I, DCMs. wyroczniani; lm D. wyroczniani 1. «ten, kto jest bezwzględnym autorytetem w pewnym środowisku» Być dla kogoś wyrocznią. Mieć, uważać kogoś za wyrocznię. Być wyrocznią mody, w sprawach mody. 2. «przepowiednia przyszłości, proroctwo;… …

    Słownik języka polskiego

  • 9konsensus — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}consensus {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. konsensussie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w społeczeństwach demokratycznych: zgodne stanowisko ogółu społeczeństwa w… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 10rada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. radzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się komuś radzi, proponuje; sposób zaradzenia czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dać komuś dobrą, przyjacielską radę. Nie posłuchać rady …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień