o opadach

  • 1efemeryda — ż IV, CMs. efemerydaydzie; lm D. efemerydayd 1. «istota, rzecz lub zjawisko nietrwałe, przemijające szybko i bez śladu» 2. astr. efemerydy «dane dotyczące przebiegu przyszłego zjawiska astronomicznego, np. obliczone z góry położenia planet,… …

    Słownik języka polskiego

  • 2hydrometeorologia — ż I, DCMs. hydrometeorologiagii, blm «dział hydrologii, nauka o wodach w atmosferze, tzn. o ich parowaniu, kondensacji pary wodnej w atmosferze, opadach atmosferycznych» …

    Słownik języka polskiego

  • 3nawalny — «zwykle o opadach atmosferycznych: bardzo silny, gwałtowny» Nawalny deszcz. Nawalne śniegi …

    Słownik języka polskiego

  • 4ombrofil — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów bot. «roślina dobrze znosząca klimat o obfitych, długotrwałych opadach atmosferycznych» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5ombrofilny — bot. «występujący w klimacie o obfitych, długotrwałych opadach» Rośliny ombrofilne. ∆ Torfowisko ombrofilne «torfowisko czerpiące zasoby wody wyłącznie z opadów atmosferycznych» …

    Słownik języka polskiego

  • 6przedfrontowy — 1. «znajdujący się przed frontem miejscem zetknięcia się walczących ze sobą wojsk» 2. meteor. «o chmurach, mgle, opadach itp.; znajdujący się przed frontem atmosferycznym, tzn. przed powierzchnią graniczną między dwiema różnymi masami powietrza»… …

    Słownik języka polskiego

  • 7rozpadać się — I → rozpaść się II dk I, rozpadać sięda się, rozpadać sięał się «o opadach atmosferycznych: zacząć padać ciągle, bezustannie» Ulewny deszcz rozpadał się na dobre. Wczoraj się rozpadało …

    Słownik języka polskiego

  • 8stepowy — stepowywi «właściwy stepowi, typowy dla stepu; żyjący na stepie, rosnący na stepie» Roślinność stepowa. Zwierzęta stepowe. Suchy wiatr stepowy. Pasterze, koczownicy stepowi. ∆ Gleby stepowe «gleby powstałe z rozkładu bujnej roślinności w suchym… …

    Słownik języka polskiego

  • 9wytłuc — dk XI, wytłuctłukę, wytłuctłuczesz, wytłuctłucz, wytłuctłukł, wytłuctłuczony, wytłuctłukłszy rzad. wytłukiwać ndk VIIIb, wytłuckuję, wytłuckujesz, wytłuckuj, wytłuciwał, wytłuciwany 1. «uderzeniem wypchnąć, wysadzić skądś, wybić» Wytłuc szybę… …

    Słownik języka polskiego

  • 10podgnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IIIc, podgnićgnije, podgnićgnity {{/stl 8}}{{stl 7}} zgnić do pewnego stopnia, niecałkowicie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warzywa podgniły po długich opadach. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień