o książkach

  • 21lubować się — ndk IV, lubować siębuję się, lubować siębujesz się, lubować siębuj się, lubować sięował się «mieć w czymś upodobanie, lubić coś szczególnie, rozkoszować się, delektować się czymś» Lubować się w zbytku, w przepychu. Lubować się w starej broni, w… …

    Słownik języka polskiego

  • 22malowanka — ż III, CMs. malowankance; lm D. malowankanek 1. «barwna rycina, obrazek, ornament na przedmiotach sztuki ludowej, w książkach dla dzieci itp.» 2. zwykle w lm «seria obrazków, zwykle w postaci książeczki, przeznaczonych do kolorowania przez dzieci …

    Słownik języka polskiego

  • 23oprawny — «osadzony, ujęty w ramy, oprawiony; o książkach, albumach itp.: mający twardą okładkę» Drogie kamienie oprawne w złoto …

    Słownik języka polskiego

  • 24rozmawiać — ndk I, rozmawiaćam, rozmawiaćasz, rozmawiaćają, rozmawiaćaj, rozmawiaćał «prowadzić rozmowę, mówić, gawędzić z kimś; porozumiewać się» Rozmawiać głośno, żywo. Rozmawiać półgłosem. Rozmawiać swobodnie, szczerze. Rozmawiać z kimś otwarcie, poufale …

    Słownik języka polskiego

  • 25siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem …

    Słownik języka polskiego

  • 26szperać — ndk I, szperaćam, szperaćasz, szperaćają, szperaćaj, szperaćał «poszukiwać pilnie czegoś, szukając przerzucać, penetrować coś» Szperać w szufladzie. Szperać w papierach, w książkach. Szperać po kątach, po kieszeniach. Szperać w archiwach, po… …

    Słownik języka polskiego

  • 27tylko — 1. «partykuła ograniczająca, wyodrębniająca lub wyróżniająca pod względem zakresu albo treści to, do czego się odnosi (także w połączeniach ze spójnikami i partykułami)» Jadał tylko pszenne pieczywo. Z filmów oglądał tylko westerny. Tylko… …

    Słownik języka polskiego

  • 28ukazać — dk IX, ukażę, ukażesz, ukaż, ukazaćał, ukazaćany ukazywać ndk VIIIa, ukazaćzuję, ukazaćzujesz, ukazaćzuj, ukazaćywał, ukazaćywany 1. książk. «uczynić widocznym; odsłonić, pokazać» Ukazać zęby w uśmiechu. 2. książk. «przedstawić, zaprezentować coś …

    Słownik języka polskiego

  • 29utonąć — dk Vb, utonąćnę, utonąćniesz, utoń, utonąćnął, utonąćnęła, utonąćnęli, utonąćnąwszy 1. «stracić życie wskutek pogrążenia się w wodzie, pogrążyć się w wodzie, pójść na dno» Chłopiec utonął w rzece. Rzucony kamień utonął w wodzie. ◊ książk. Coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 30bajzel — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. bajzelzlu; lm D. bajzelzli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}wulg. {{/stl 8}}{{stl 7}} dom publiczny {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}środ.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień