o kościach

  • 31na — 1. «przyimek o różnorodnych zastosowaniach składniowych i znaczeniowych, poprzedzający rzeczowniki lub inne wyrazy o funkcjach rzeczowników, także połączenia rzeczowników z liczebnikami lub same liczebniki» a) «tworzący wyrażenia oznaczające… …

    Słownik języka polskiego

  • 32odłożyć — dk VIb, odłożyćżę, odłożyćżysz, odłożyćłóż, odłożyćżył, odłożyćżony odkładać ndk I, odłożyćam, odłożyćasz, odłożyćają, odłożyćaj, odłożyćał, odłożyćany 1. «odsunąć, położyć na bok, na stronę» Odłożyć książkę na półkę. Odłożyć ołówek, pióro.… …

    Słownik języka polskiego

  • 33odwapniać — ndk I, odwapniaćam, odwapniaćasz, odwapniaćają, odwapniaćaj, odwapniaćał, odwapniaćany odwapnić dk VIa, odwapniaćnię, odwapniaćnisz, odwapniaćnij, odwapniaćnił, odwapniaćniony 1. «powodować zmniejszenie się ilości soli wapnia w kościach,… …

    Słownik języka polskiego

  • 34odwapnienie — n I 1. rzecz. od odwapnić. 2. med. «stan patologiczny polegający na zmniejszeniu się ilości soli wapnia w kościach, występujący w różnych schorzeniach (np. krzywicy, gruźlicy), a także w związku z ciążą lub z procesem starzenia» Odwapnienie… …

    Słownik języka polskiego

  • 35policzkowy — przym. od policzek (zwykle w zn. 1 i 4) a) w zn. 1: Twarz o wystających kościach policzkowych. b) w zn. 4: ∆ zool. Torby, worki policzkowe «fałdy skóry przy pysku, w których niektóre zwierzęta, np. chomiki, susły, przenoszą zapasy pokarmowe» …

    Słownik języka polskiego

  • 36połamać — dk IX, połamaćmię, połamaćmiesz, połamaćłam, połamaćał, połamaćany «złamać wiele rzeczy albo złamać coś w wielu miejscach» Wiatr połamał gałęzie. Połamać drąg, kij na kawałki. Połamać sobie ręce, nogi. ◊ Ktoś o mało nóg nie połamie «ktoś bardzo… …

    Słownik języka polskiego

  • 37rozejść się — dk XI, rozejść sięjdę się, rozejść sięjdziesz się, rozejdź się, rozszedł się, rozeszła się, rozszedłszy się rozchodzić się ndk VIa, rozejść siędzę się, rozejść siędzisz się, rozejść sięchodź się, rozejść siędził się 1. «o grupie: pójść, udać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 38rozleźć się — dk XI, rozleźć sięlezie się, rozleźć sięlazł się, rozleźć sięleźli się, rozleźć sięlazłszy się rozłazić się ndk VIa, rozleźć sięłazi się, rozleźć sięził się, rozleźć sięłażą się, rozleźć sięłazili się 1. pot. «leząc rozpełznąć się, rozejść się… …

    Słownik języka polskiego

  • 39róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …

    Słownik języka polskiego

  • 40solniczka — ż III, CMs. solniczkaczce; lm D. solniczkaczek 1. «naczynie kuchenne lub stołowe do przechowywania soli» Szklana, srebrna, kryształowa solniczka. 2. zwykle w lm, pot. «zagłębienia po obu stronach szyi przy kościach obojczykowych, widoczne u osób… …

    Słownik języka polskiego