o ilości

  • 81dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… …

    Słownik języka polskiego

  • 82dużo — więcej 1. «w wielkiej ilości, liczbie; wiele, mnóstwo» Dużo czasu, pieniędzy, pytań. Dużo jeść, spać, pracować. Zrobić komuś dużo dobrego, złego. Spotkało kogoś dużo dobrego, złego. Dużo ludzi idzie, szło. Mieć dużo spraw do załatwienia. ◊ Dużo… …

    Słownik języka polskiego

  • 83duży — duzi, większy 1. «wielki, znaczny pod względem rozmiarów, kształtu, ilości, siły» Duży dom, las, ogród, majątek. Duży kawał czegoś. Duże koszty produkcji. Duży nakład, procent, wybór. ∆ Duża czarna «duża filiżanka czarnej kawy, duża porcja kawy»… …

    Słownik języka polskiego

  • 84dwusiarczek — m III, D. dwusiarczekczku, N. dwusiarczekczkiem; lm M. dwusiarczekczki ∆ chem. Dwusiarczek molibdenu «czarna, błyszcząca substancja krystaliczna, nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w gorącym kwasie siarkowym, azotowym, wodzie królewskiej;… …

    Słownik języka polskiego

  • 85eksykator — m IV, D. a, Ms. eksykatororze; lm M. y «laboratoryjne naczynie szklane, szczelnie zamykane, zawierające środki silnie chłonące wilgoć, używane do suszenia małych ilości preparatów chemicznych» ‹n. łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 86elektrofor — m IV, D. u, Ms. elektrofororze; lm M. y elektr. fiz. «rodzaj maszyny elektrostatycznej, przyrząd do otrzymywania niewielkich ilości elektryczności statycznej, tzn. znajdującej się w równowadze; używany do doświadczeń w szkołach» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 87elementarny — elementarnyni, elementarnyniejszy 1. «podstawowy, zasadniczy, najprostszy» Elementarne pojęcie. Elementarne wiadomości. Elementarne potrzeby. Wykształcenie elementarne. ∆ Szkoła elementarna «publiczna szkoła początkowa utworzona w XVIII w. przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 88eliminacja — ż I, DCMs. eliminacjacji; lm D. eliminacjacji (eliminacjacyj) 1. «wyłączenie, usuwanie pewnych elementów spośród innych; selekcja» Eliminacja zbędnego materiału. Dokonać eliminacji. 2. «etap konkursu (śpiewaczego, muzycznego itp.); wstępne… …

    Słownik języka polskiego

  • 89encyklopedyzm — m IV, D. u, Ms. encyklopedyzmzmie, blm 1. «filozoficzno polityczny prąd o tendencjach postępowych, stworzony przez francuskich encyklopedystów, stanowiący ideologię burżuazji drugiej połowy XVIII w., walczącej z feudalizmem i absolutyzmem w imię… …

    Słownik języka polskiego

  • 90endoenergetyczny — «związany z pochłanianiem energii» ∆ chem. Reakcja endoenergetyczna «reakcja chemiczna, której przebieg uwarunkowany jest pobraniem przez reagujący układ pewnej ilości energii z otoczenia» …

    Słownik języka polskiego