o czym

  • 61nim — «spójnik oznaczający, że to, o czym jest mowa w zdaniu rozpoczynającym się tym spójnikiem, jest późniejsze względem tego, o czym jest mowa w zdaniu poprzednim lub następnym; niekiedy z uwydatnieniem kontrastu, zaskoczenia; zanim, wpierw niż,… …

    Słownik języka polskiego

  • 62oprócz — «przyimek łączący się z rzeczownikiem lub zaimkiem w dopełniaczu» 1. «tworzy wyrażenia, w stosunku do których to, o czym mowa w zdaniu, jest uzupełnieniem, dodatkiem, nadwyżką» Oprócz niego byli tam i inni. W pokoju oprócz mebli pełno było bagaży …

    Słownik języka polskiego

  • 63prędko — prędzej 1. «szybko, pośpiesznie, raźnie, żywo» Biec, iść, maszerować prędko. Jeść, mówić prędko. Karuzela kręci się coraz prędzej. 2. «w niedługim czasie; wcześnie, rychło, wkrótce, niebawem, zaraz, wnet» Przyjdź, przyjedź, odpisz, prędko! Prędko …

    Słownik języka polskiego

  • 64prócz — «przyimek łączący się z rzeczownikiem lub zaimkiem w dopełniaczu» 1. «tworzy wyrażenia, w stosunku do których to, o czym mowa w zdaniu, jest uzupełnieniem, dodatkiem, nadwyżką» Prócz tego pokoju był jeszcze jeden mniejszy. 2. «tworzy wyrażenia… …

    Słownik języka polskiego

  • 65przykrycie — n I 1. rzecz. od przykryć. 2. lm D. przykrycieyć «to, czym się coś okrywa, zasłania, czym się ktoś przykrywa (np. kołdra, obrus, narzuta)» Przykrycie stołu. Przykrycie na łóżko. Przykrycie na studnię. Spali pod przykryciem ze skór. ∆ Gotować coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 66rozróżnić — dk VIa, rozróżnićnię, rozróżnićnisz, rozróżnićnij, rozróżnićnił, rozróżnićniony rozróżniać ndk I, rozróżnićam, rozróżnićasz, rozróżnićają, rozróżnićaj, rozróżnićał, rozróżnićany 1. «stwierdzić, dostrzec różnicę między kim a kim lub między czym a… …

    Słownik języka polskiego

  • 67siedzenie — n I 1. rzecz. od siedzieć. 2. lm D. siedzenieeń «to, na czym się siedzi, część czegoś (np. krzesła, kanapy), na której się siedzi; miejsce siedzące» Miękkie, twarde, wyściełane siedzenie (np. krzesła, taboretu). Przednie, tylne siedzenie (np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 68zanim — «spójnik oznaczający, że to, o czym jest mowa w zdaniu rozpoczynającym się tym spójnikiem, jest późniejsze względem tego, o czym jest mowa w zdaniu poprzednim lub następnym; niekiedy z uwydatnieniem kontrastu, zaskoczenia; nim, wpierw niż, wprzód …

    Słownik języka polskiego

  • 69że — 1. «spójnik łączący ze zdaniem nadrzędnym zdania podrzędne lub ich równoważniki rozwijające treść składników zdania nadrzędnego (często w połączeniu z wyrazami oznaczającymi przekazywanie wiadomości, procesy myślowe, doznania, stany uczuciowe)»… …

    Słownik języka polskiego

  • 70co jak co, ale [i syn.]... — co jak co, ale [i syn.]... {{/stl 13}}{{stl 7}} mówiący podkreśla tym wyrażeniem, że w stosunku do innych rzeczy, spraw wchodzących w grę można mieć wątpliwości, ale nie w stosunku do tego, co jest wymienione w zdaniu po spójniku, i tego, co się… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień