oświecony absolutyzm

  • 1oświecony — imiesł. bierny czas. oświecić (p.) oświecony w użyciu przym. «wykształcony, światły, składający się z ludzi wykształconych» Człowiek, naród oświecony. Umysł oświecony. ∆ hist. Absolutyzm oświecony «forma absolutyzmu europejskiego w drugiej… …

    Słownik języka polskiego

  • 2absolutyzm — m IV, D. u, Ms. absolutyzmzmie, blm 1. «ustrój państwowy, w którym najwyższa władza spoczywa bez ograniczeń w ręku monarchy, bez kontroli innych organów państwowych, politycznych i społecznych; samowładztwo» ∆ Absolutyzm oświecony «faza… …

    Słownik języka polskiego