nieregularnie
1nieregularnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. nieregularny w zn. 1.: Wpłaty na konto przychodzą nieregularnie. Źle wygląda, bo odżywia się nieregularnie. {{/stl 7}} …
2nieregularnie — przysłów. od nieregularny Odżywiać się nieregularnie. Autobus kursuje nieregularnie …
3doskok — Robić coś z doskoku «robić coś dorywczo, od czasu do czasu, nieregularnie»: U kogo później pobierał nauki, oczywiście z doskoku, nie wiem. E. Przybylska, Dotyk …
4kratka — 1. Chodzić, uczęszczać itp. gdzieś, pracować w kratkę «chodzić, uczęszczać itp. gdzieś, pracować nieregularnie, z przerwami»: Uczył się średnio, bo chodził do szkoły w kratkę. SE 26/03/1998. 2. Pogoda w kratkę «pogoda zmienna»: Pogoda w kratkę.… …
5wypadek — 1. Na wszelki wypadek «przewidując wszelkie możliwe okoliczności, zabezpieczając się przed czymś niespodziewanym»: Współczesne loterie pilnują, by wszystko grało. Na wszelki wypadek przygotowana jest rezerwowa maszyna losująca piłeczki z liczbami …
6ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… …
7dorywczo — 1. «niesystematycznie, nieregularnie, doraźnie, z przerwami, niestale» Pracować, zarabiać dorywczo. Czytać, uczyć się dorywczo. 2. przestarz. «na poczekaniu, naprędce, pośpiesznie» Zorganizować coś dorywczo …
8epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… …
9jeździć — ndk VIa, jeżdżę, jeździsz, jeźdź, jeździł 1. «przebywać (stale, wielokrotnie, od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; prowadzić pojazd; podróżować, udawać się dokądś» Jeździć konno. Jeździć wozem, tramwajem, pociągiem,… …
10kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę …
