niego

  • 61niepodobny — 1. To do niczego niepodobne «zwrot wyrażający całkowitą dezaprobatę wobec czegoś»: Za grosz talentu. Ojciec potrząsał głową z ubolewaniem. Smykałki żadnej i w kogo wdał się ten chłopak? Nie, to do niczego niepodobne. B. Wojdowski, Chleb. 2. To… …

    Słownik frazeologiczny

  • 62półgębkiem — 1. Bąkać, mówić, odpowiadać itp. półgębkiem «bąkać, mówić, odpowiadać itp. ledwie otwierając usta, niewyraźnie lub od niechcenia, często niechętnie»: Ewelina zauważyła z przykrością, że Tadeusz nie darzy sympatią ich sublokatora. Prawie się do… …

    Słownik frazeologiczny

  • 63asekuracja — ż I, DCMs. asekuracjacji, blm 1. «zapewnienie bezpieczeństwa; zabezpieczenie (się)» Asekuracja przed odpowiedzialnością. Asekuracja wobec kogoś. 2. sport. «zabezpieczenie sportowca przed nieszczęśliwym wypadkiem i wspomaganie w czasie wykonywania …

    Słownik języka polskiego

  • 64dla — «przyimek łączący się z dopełniaczem» 1. «tworzy wyrażenia oznaczające cel, skutek osiągalny» Poświęcić się dla dobra ludzi, dla ojczyzny. Robić coś dla przyjemności. Zatrzymać się dla nabrania tchu. 2. «tworzy wyrażenia oznaczające, że ktoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 65duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …

    Słownik języka polskiego

  • 66kolektor — m IV, D. a, Ms. kolektororze; lm M. y 1. B.=D.; lm M. kolektororzy, DB. ów «właściciel, ajent, pracownik kolektury lub punktu sprzedaży kuponów totalizatora sportowego, kuponów gier liczbowych albo losów loteryjnych» 2. «przewód lub kanał… …

    Słownik języka polskiego

  • 67morda — ż IV, CMs. mordardzie; lm D. mord 1. «przednia część głowy zwierzęcia; pysk, paszcza» Psia morda. Morda konia. 2. wulg. «twarz, usta człowieka» Ordynarna, prostacka morda. ◊ (Trzymać, trzymaj) mordę na kłódkę; mordę w kubeł «nic nie mówić, nic… …

    Słownik języka polskiego

  • 68numer — m IV, D. u, Ms. numererze; lm M. y 1. «liczba umieszczana na czymś (rzadziej na kimś) oznaczająca kolejne miejsce rzeczy lub osoby, pozwalająca na odróżnienie rzeczy lub osób tego samego typu, o tym samym przeznaczeniu, funkcji itp., określająca… …

    Słownik języka polskiego

  • 69prócz — «przyimek łączący się z rzeczownikiem lub zaimkiem w dopełniaczu» 1. «tworzy wyrażenia, w stosunku do których to, o czym mowa w zdaniu, jest uzupełnieniem, dodatkiem, nadwyżką» Prócz tego pokoju był jeszcze jeden mniejszy. 2. «tworzy wyrażenia… …

    Słownik języka polskiego

  • 70przezeń — książk. «przyimek przez (e) w połączeniu z elementem ń jako cząstką składową formy niego; przez niego (p. on)» …

    Słownik języka polskiego