-
1 больной
прил.• chorobliwy• chory• cierpliwy• kiepski• morowy• niedobry• nieprzyjemny• niesmaczny• nieważny• niezdrowy• szkodliwy• słaby• ułomny• zły* * *chory, cierpiący, pacjent -
2 вредный
прил.• chorobliwy• chory• kiepski• morowy• niedobry• nieprzyjemny• niezdrowy• przeciwny• szkodliwy• zgubny• złośliwy• zły* * * -
3 дрянной
прил.• biedny• chory• kiepski• lichy• marny• mierny• morowy• niedobry• nieprzyjemny• niskogatunkowy• nędzny• podły• szmatławy• ubogi• złośliwy• zły• średni* * *dziadowski, haniebny, lichy, obskurny, świński разг., tandetny, zakichany -
4 дурной
прил.• bezmyślny• bezsensowny• chory• durny• gapiowaty• głupi• głupkowaty• idiotyczny• kiepski• lichy• morowy• niedobry• niemądry• niepojętny• nieprzyjemny• nierozsądny• nierozumny• paskudny• szkodliwy• tępy• złowrogi• złośliwy• zły* * *szpetny, zły -
5 злой
прил.• bezbożny• błędny• chory• gniewny• haniebny• kiepski• lichy• małostkowy• morowy• narowisty• niedobry• nieprzyjemny• nikczemny• nędzny• podstępny• podły• skąpy• szkodliwy• wadliwy• występny• złowrogi• złośliwy• zły* * *złośliwy, złowrogi, zły -
6 нехороший
nieładny, niedobry, zły -
7 плохой
прил.• biedny• chory• denny• dziadowski• kiepski• kijowy• lichy• marny• mierny• morowy• niedobry• nieprzyjemny• niskogatunkowy• nędzny• paskudny• szkodliwy• ubogi• złośliwy• zły• średni* * * -
8 скверный
прил.• biedny• brzydki• chory• kiepski• lichy• morowy• niedobry• niegodziwy• niemiły• nieprzyjemny• paskudny• szkaradny• szkodliwy• szpetny• złośliwy• zły* * *brzydki, fatalny, haniebny, lichy, marny, paskudny, nędzny, obskurny, pieski, podły, szpetny, ( плохого качества) świński, zakazany разг., zakichany, ( nic nie wart) żaden -
9 недобрый
прил.• chory• kiepski• lichy• morowy• niedobry• niemiły• nieprzyjemny• niełaskawy• zły
См. также в других словарях:
niedobry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedobrybrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrządzający innym krzywdę lub przykrości swym postępowaniem, świadczący o takich zamiarach; zły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyczuwam w nim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedobry — niedobrybrzy 1. «nie okazujący ludziom dobroci, serdeczności, życzliwości, zły; świadczący o braku dobroci, nieprzyjazny, nieżyczliwy» Niedobry mąż. Był niedobry dla uczniów. Niedobre spojrzenie. Niedobrzy ludzie. Mieć niedobre serce. 2. «niewart … Słownik języka polskiego
manowce — Coś wiedzie, prowadzi, sprowadza itp. kogoś na manowce a) «coś wywiera niedobry wpływ na kogoś, sprawia, że ktoś zaczyna postępować nieuczciwie, źle, niemoralnie»: (...) czy poczucie etyczne, pozbawione oparcia i uzasadnienia metafizycznego nie… … Słownik frazeologiczny
ładny — ładnyni, ładnyniejszy 1. «taki, który sprawia estetyczne wrażenie; odznaczający się miłym wyglądem, urodą» Ładna dziewczyna. Ładna okolica. Ładne oczy. Ładny obraz. ◊ Ładny dzień, pogoda itp. «dzień, pogoda itp. słoneczna, bezdeszczowa» ◊ Ładna… … Słownik języka polskiego
manowiec — m II, D. manowiecwca; lm M. manowiecwce, D. manowiecwców, dziś tylko w lm «błędne drogi; bezdroża, wertepy» Tłuc się, błądzić po manowcach. ◊ Zejść na manowce «zacząć postępować źle, niewłaściwie, nieuczciwie; pobłądzić» ◊ Zwieść kogoś na manowce … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
niejadalny — «nie nadający się do jedzenia; niesmaczny, niedobry» Niejadalne części owoców, warzyw. Grzyby niejadalne. Niejadalna zupa, potrawa … Słownik języka polskiego
nieładny — nieładnyni 1. «nie będący ładnym; niepiękny, nieurodziwy, dość brzydki; nieciekawy» Nieładna dziewczyna. Nieładny strój. Nieładny film. ◊ Nieładna pogoda «pochmurna, deszczowa pogoda» 2. «taki, który sprzeciwia się ogólnie przyjętym normom… … Słownik języka polskiego
niełaskawy — niełaskawywi a. niełaskaw (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) 1. «nieżyczliwie usposobiony, niechętnie ustosunkowany do kogoś (czegoś), okazujący niełaskę; nieprzychylny, nieprzyjazny» Władca niełaskawy dla poddanych. Los był dla niego… … Słownik języka polskiego
niepomyślny — «nie będący po czyjejś myśli, nie odpowiadający czyimś zamiarom, życzeniom; niekorzystny, niedobry» Niepomyślny wiatr. Niepomyślna wiadomość. Niepomyślne wyniki nauczania. Niepomyślna sytuacja. Niepomyślne warunki … Słownik języka polskiego
ten — m odm. jak przym., D. tego, B. tego (żyw.) a. ten (nieżyw.); ta ż, DCMs. tej, B. tę, N. tą; to n, D. tego, B.=M.; lm M. m. os. ci a. ż. rzecz. te, DMs. tych, B. m. os. tych a. ż. rzecz. te 1. «zaimek wskazujący, będący określeniem rzeczownika,… … Słownik języka polskiego
