nieco za dużo

  • 1podchmielić — dk VIa, podchmielićlę, podchmielićlisz, podchmielićchmiel, podchmielićlił, podchmielićlony pot. «wypić nieco za dużo alkoholu, stać się lekko pijanym (dziś tylko w zwrocie: podchmielić sobie i w imiesłowie biernym: podchmielony)» Podchmielił… …

    Słownik języka polskiego

  • 2zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …

    Słownik frazeologiczny

  • 3ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …

    Słownik języka polskiego

  • 4stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) …

    Słownik frazeologiczny

  • 5stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) …

    Słownik frazeologiczny

  • 6co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania …

    Słownik języka polskiego

  • 7podpić — dk Xa, podpićpiję, podpićpijesz, podpićpij, podpićpił «wypić za dużo alkoholu, upić się trochę; podchmielić (zwykle w zwrocie: podpić sobie)» Podpili sobie nieco …

    Słownik języka polskiego

  • 8przeschnąć — dk Vc, przeschnąćschnie, przeschnąćschnął a. przeschnąćsechł, przeschnąćschła przesychać ndk I, przeschnąćcha, przeschnąćają, przeschnąćał 1. «stracić część wilgoci, stać się suchszym; nieco obeschnąć» Bielizna przeschła. Ziemia po deszczu… …

    Słownik języka polskiego

  • 9usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …

    Słownik języka polskiego

  • 10trochę — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do osób, przedmiotów, substancji: mała ilość, liczba czegoś; niedużo, niewiele, nieco : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na premierę przyszło trochę… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień