niechętny do

  • 1niechętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niechętnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewykazujący chęci do czegoś, robiący coś bez zaangażowania; opieszały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeń niechętny do nauki. Niechętni… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2niechętny — niechętnyni 1. «nie mający, nie wykazujący chęci, ochoty; ociągający się, opieszały» Niechętni uczniowie. Niechętny do pomocy. 2. «nieprzychylnie odnoszący się, źle usposobiony; nieżyczliwy, nieprzyjazny» Niechętny stosunek do kogoś. Niechętne… …

    Słownik języka polskiego

  • 3stal — 1. Ktoś (jest) twardy jak stal «o kimś odznaczającym się wielką siłą woli, hartem ducha, silnym, surowym, nieugiętym, niezłomnym»: Jesteś twarda jak stal, a do zerwań podchodzisz z hasłem: „Mnie to nie rusza”. Cosm 12/2000. 2. Wzrok zimny jak… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4anglofobia — ż I, DCMs. anglofobiabii, blm «niechętny stosunek do wszystkiego, co angielskie; wrogość wobec Anglii, Anglików» ‹od nazwy państwa + gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5antagonistyczny — «przeciwstawiający się, przeciwdziałający czemuś, wzajemnie sobie niechętny, wrogi, zwalczający siebie nawzajem» Antagonistyczne siły. Antagonistyczne kierunki, nurty, prądy. Antagonistyczny stosunek między kimś, czymś …

    Słownik języka polskiego

  • 6antyfeminizm — m IV, D. u, Ms. antyfeminizmzmie, blm «nieuznawanie równouprawnienia kobiet, niechętny, wrogi stosunek do kobiet» Być zwolennikiem antyfeminizmu. Głosić antyfeminizm …

    Słownik języka polskiego

  • 7frankofob — m IV, DB. a, Ms. frankofobbie; lm M. ci frankofobbi, te y, DB. ów «człowiek wrogi, niechętny Francuzom i Francji» ‹śrdwłc. + gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 8gnuśny — gnuśnyni, gnuśnyniejszy «niechętny do działania, nie mający energii; właściwy człowiekowi o takich cechach; ospały, niemrawy, ociężały, powolny» Gnuśne środowisko. Gnuśne miasteczko. Gnuśne życie. Gnuśne myśli …

    Słownik języka polskiego

  • 9indywidualista — m odm. jak ż IV, CMs. indywidualistaiście; lm M. indywidualistaiści, DB. indywidualistatów 1. «człowiek odznaczający się właściwym sobie sposobem zachowania się, mający odrębne, indywidualne poglądy, niechętny zbiorowemu działaniu i… …

    Słownik języka polskiego

  • 10konserwatywny — konserwatywnyni 1. «przywiązany do tradycji, do tego, co dawne, niechętny wszelkim zmianom; nie wykazujący tendencji do szybkich zmian; przeciwstawiający się reformom politycznym; zachowawczy, tradycjonalistyczny» Gazeta konserwatywna. Poglądy… …

    Słownik języka polskiego