nie ma co mówić

  • 91pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… …

    Słownik języka polskiego

  • 92pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …

    Słownik języka polskiego

  • 93ślepy — ślepi 1. «pozbawiony wzroku, nie mogący widzieć» Ślepe kocięta, szczenięta. Ślepy na jedno oko, na oba oczy. ∆ druk. Ślepy materiał (zecerski) → justunek ∆ ekon. Ślepy kosztorys «kosztorys stosowany przy przetargach, zawierający jedynie opis i… …

    Słownik języka polskiego

  • 94wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 …

    Słownik frazeologiczny

  • 95pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 96zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… …

    Słownik języka polskiego

  • 97próżnia — 1. Mówić, pisać itp. w próżnię «mówić, pisać itp., nie mając nadziei na otrzymanie odpowiedzi, nie spodziewając się żadnego oddźwięku, zainteresowania, zrozumienia»: Jedni może tok jego myśli śledzą z uwagą, inni, gdy ich temat nie interesuje ( …

    Słownik frazeologiczny

  • 98imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 99przelać — dk Xb, przelaćleję, przelaćlejesz, przelaćlej, przelaćlał, przelaćlali a. przelaćleli, przelaćlany przelewać ndk I, przelaćam, przelaćasz, przelaćają, przelaćaj, przelaćał, przelaćany 1. «lejąc przenieść, przemieścić płyn z jednego naczynia,… …

    Słownik języka polskiego

  • 100przerwa — ż IV, CMs. przerwawie; lm D. przerw 1. «czas, okres, w którym jakaś czynność lub zjawisko chwilowo nie zachodzi, nie odbywa się; odstęp czasowy między czymś a czymś; pauza» Chwilowa, krótka przerwa. Przerwa w rozmowie, w obradach. Przerwa w nauce …

    Słownik języka polskiego