nastroszyć

  • 11nasrożyć — dk VIb, nasrożyćżę, nasrożyćżysz, nasrożyćsroż, nasrożyćżył, nasrożyćżony 1. «nadać srogi wygląd» Nasrożyć czoło. Nasrożona mina. 2. «nastroszyć, zwykle dla nadania sobie srogiego wyglądu, z gniewu itp.» Nasrożyć brwi. nasrożyć się «przybrać… …

    Słownik języka polskiego

  • 12nastrzępić — dk VIa, nastrzępićpię, nastrzępićpisz, nastrzępićstrzęp, nastrzępićpił, nastrzępićpiony rzad. nastrzępiać ndk I, nastrzępićam, nastrzępićasz, nastrzępićają, nastrzępićaj, nastrzępićał, nastrzępićany 1. «narobić przy czymś strzępów» Nastrzępić… …

    Słownik języka polskiego

  • 13wąs — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. wąsie; lm M. y 1. często w lm «zarost nad górną wargą u mężczyzn» Bujny, suty wąs. Długie, sumiaste wąsy. Zapuścić, zgolić, czernić wąsy. Czesać, przycinać, pielęgnować wąsy. Najeżyć, nastroszyć wąsy. Szarpać, skubać… …

    Słownik języka polskiego

  • 14stroszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, stroszyćszę, stroszyćszy, stroszyćszony {{/stl 8}}– nastroszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} unosić, stawiać na sztorc, usztywniać (zwykle o włosach, sierści, piórach); jeżyć, puszyć, nastawiać …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień