narazić się
1narazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. narażać (się) {{/stl 7}} …
2narażać się – narazić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narażać siebie, swoją osobę, zdrowie itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narazić się na plotki, na wstyd. Narażać się dla kogoś. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …
3narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… …
4powstydzić się — dk VIa, powstydzić siędzę się, powstydzić siędzisz się, powstydzić sięwstydź się, powstydzić siędził się «narazić się na wstyd; stać się zawstydzonym; zawstydzić się» zwykle we fraz. Ktoś nie powstydziłby się czegoś (kogoś) «o czymś (lub o kimś)… …
5powstydzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, powstydzić siędzę się, powstydzić siędzi się, powstydzić sięwstydź się {{/stl 8}}{{stl 7}} narazić się na wstyd, zawstydzić się {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{ktoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}nie… …
6wystawić się — na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie przywykły nie… …
7wystawiać się — Wystawić się na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie… …
8wpaść [leźć, dostać się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś} {{/stl 8}}w paszczę {{/stl 13}}{{stl 7}} narazić się na niebezpieczeństwo ze strony kogoś, czegoś groźnego; znaleźć się we wrogim otoczeniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przypadkowo wpadł w paszczę stalinowskiego… …
9skompromitować — dk IV, skompromitowaćtuję, skompromitowaćtujesz, skompromitowaćtuj, skompromitowaćował, skompromitowaćowany 1. «narazić kogoś na kompromitację, wystawić na wstyd albo na śmieszność; zaszkodzić czyjejś opinii» Skompromitować kolegę wobec znajomych …
10okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… …
