narażać (narazić

  • 1narażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, narażaćam, narażaća, narażaćają, narażaćany {{/stl 8}}– narazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, narażaćrażę, narażaćzi, narażaćraź, narażaćrażony {{/stl 8}}{{stl 7}} stwarzać stan niebezpieczeństwa, zagrożenia dla… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2narażać się – narazić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narażać siebie, swoją osobę, zdrowie itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narazić się na plotki, na wstyd. Narażać się dla kogoś. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3narazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. narażać (się) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4narażać — Narazić kogoś, coś na szwank zob. szwank 1 …

    Słownik frazeologiczny

  • 5narażać — → narazić …

    Słownik języka polskiego

  • 6narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… …

    Słownik języka polskiego

  • 7robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …

    Słownik frazeologiczny

  • 9język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …

    Słownik języka polskiego

  • 10krew — ż V, DCMs. krwi, W. krwi, blm 1. «płynna tkanka krążąca w układzie żył i tętnic kręgowców, składająca się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza tkankom tlen z narządów oddechowych i zabiera dwutlenek węgla, rozprowadza substancje odżywcze i… …

    Słownik języka polskiego