nakłaść

  • 1nakłaść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, nakłaśćkładę, nakłaśćkładzie, nakłaśćkładź, nakłaśćkładł, nakłaśćkładła, nakłaśćkładli, nakłaśćkładziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} położyć (włożyć) wiele czegoś na czymś (w… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2nakłaść — dk XI, nakłaśćkładę, nakłaśćkładziesz, nakłaśćkładź, nakłaśćkładł, nakłaśćkładziony, nakłaśćkładłszy «umieścić dużo czegoś na czymś» Nakłaść dużo kaszy na talerz. Nakłaść węgla do pieca. Nakłaść jabłek do kosza. ◊ pot. Nakłaść coś komuś w uszy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 3nakłaść — 1. pot. Nakłaść coś komuś w uszy, do głowy «wytłumaczyć coś komuś, wyperswadować, przekonać o czymś, nauczyć czegoś (zwykle przez częste powtarzanie)»: Musiał mu ktoś zapewne nakłaść jakichś podejrzeń do głowy. M. Komaszyński, Królowa. 2. posp.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5morda — Drzeć mordę zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) mordę; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z mordą, doskakiwać do kogoś z mordą zob. gęba 4. Morda w kubeł zob. kubeł. Nakłaść komuś po mordzie zob. nakłaść 2. Padać na mordę zob …

    Słownik frazeologiczny

  • 6pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7natkać — dk I, natkaćam, natkaćasz, natkaćają, natkaćaj, natkaćał, natkaćany 1. «tkając wykonać dużo tkanin, wiele metrów tkaniny» Natkać kilimów, płótna. 2. pot. «wsadzić, włożyć gdzieś dużo czegoś; nakłaść, napchać» Natkać kwiatów do bukietu. Natkać… …

    Słownik języka polskiego

  • 8ponakładać — dk I, ponakładaćam, ponakładaćasz, ponakładaćają, ponakładaćaj, ponakładaćał, ponakładaćany 1. «nakłaść wiele czegoś na coś, kolejno» Ponakładać kanapki na talerze. 2. «rozsmarować, położyć cienką warstwą wiele czegoś, w wielu miejscach, kolejno» …

    Słownik języka polskiego

  • 9wypakować — dk IV, wypakowaćkuję, wypakowaćkujesz, wypakowaćkuj, wypakowaćował, wypakowaćowany wypakowywać ndk VIIIa, wypakowaćowuję, wypakowaćowujesz, wypakowaćowuj, wypakowaćywał, wypakowaćywany 1. «wyjąć coś z paki, z bagażu; wydobyć coś, co było… …

    Słownik języka polskiego

  • 10wypełnić — dk VIa, wypełnićnię, wypełnićnisz, wypełnićnij a. wypełnićpełń, wypełnićnił, wypełnićniony wypełniać ndk I, wypełnićam, wypełnićasz, wypełnićają, wypełnićaj, wypełnićał, wypełnićany 1. «uczynić coś pełnym, nalać, nasypać, nakłaść czegoś w coś do… …

    Słownik języka polskiego