najem

  • 101najemca — m odm. jak ż II, DCMs. najemcacy; lm M. najemcacy, DB. najemcaców «osoba odnajmująca coś od kogoś, biorąca coś w najem» Najemca lokalu …

    Słownik języka polskiego

  • 102podnajemca — m odm. jak ż II, DCMs. podnajemcacy; lm M. podnajemcacy, DB. podnajemcaców praw. «osoba biorąca w najem od innej osoby rzecz przez nią uprzednio wynajętą, osoba odnajmująca coś od najemcy» …

    Słownik języka polskiego

  • 103powynajmować — dk IV, powynajmowaćmuję, powynajmowaćmujesz, powynajmowaćmuj, powynajmowaćował, powynajmowaćowany 1. «przyjąć do pracy wiele osób; zatrudnić wielu» Powynajmować ludzi do pracy. 2. «pooddawać coś w najem, wynająć wiele czegoś» Wszystkie pokoje… …

    Słownik języka polskiego

  • 104umowa — ż IV, CMs. umowawie; lm D. umów «pisemne lub ustne porozumienie stron, mające na celu ustalenie czegoś, zwłaszcza wzajemnych praw i obowiązków, zgodzenie się na coś; także: dokument, w którym są określone prawa i obowiązki stron zainteresowanych; …

    Słownik języka polskiego

  • 105wymówić — dk VIa, wymówićwię, wymówićwisz, wymówićmów, wymówićwił, wymówićwiony wymawiać ndk I, wymówićam, wymówićasz, wymówićają, wymówićaj, wymówićał, wymówićany 1. «wypowiedzieć dźwięk, wyraz, szereg wyrazów itp. odpowiednio artykułując» Trudno wymówić… …

    Słownik języka polskiego

  • 106wynajem — m IV, D. wynajemjmu, Ms. wynajemjmie, blm «odstąpienie komuś lub wzięcie od kogoś do czasowego użytkowania pewnej własności za wynagrodzeniem; najem, wynajęcie, wynajmowanie» Wynajem koni do prac polowych. Wynajem ciągnika. Wynajem pokoi,… …

    Słownik języka polskiego

  • 107dajáti — dájem, tudi dájati in dajáti em, stil. dajáti èm nedov., dajàj dajájte tudi dájaj dájajte; dajál tudi dájal (á á; á á á; á ȅ) 1. delati, da prehaja kaj k drugemu: denar za kino mu je dajal oče / dajati jesti, piti / dekla je dajala svinjam… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 108dáti — dám dov., 2. mn. dáste, 3. mn. stil. dadó, dadé; dál (á) 1. napraviti, da preide kaj k drugemu: dati komu knjigo, kos kruha, rožo; dati sinu denar za kino; daj sem tisto knjigo / dati komu kosilo, jesti, piti / dati posestvo sinu / dati komu kaj… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 109fárma — e ž (ȃ) 1. navadno s prilastkom veliko specializirano kmetijsko družbeno posestvo za gojenje določene vrste živali: kokošja, živinorejska farma; farma bekonov; farma za piščance / ustanovili so novo mlečno farmo 2. zlasti v ameriškem okolju… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 110kabinét — a m (ẹ̑) 1. majhna soba, zlasti kot sestavni del stanovanja: dobil je v najem opremljen kabinet; stanovanje ima dve sobi in kabinet / otroški kabinet // takšna soba kot delovni prostor: profesor ga je sprejel v svojem kabinetu / delovni kabinet… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika