naje
1naje — ×najè (na+vok. ja) prt. 1. taip, žinoma (pritariant, patvirtinant): Najè, jis geras vaikas Zp. Najè, tai tų vokyčių teip čia i atsirasdavo Žgč. ║ taigi, kurgi ne (prieštaraujant): Tegu vaikščioja kaip mūsų vaikai. – Naje! Kaip mūsų vaikai!… …
2Naje — (søudtryk), at sammenbinde eller surre fast …
3Najè — Moun ki konnen naje. Moun ki konnen fè mouvman pou rete sou dlo, san plonje nan dlo a …
4naje — acconage aconage affenage affinage alevinage aluminage amarinage amidonnage aménage apanage aquaplanage arraisonnage aunage badigeonnage badinage baragouinage baronnage bertillonnage bichonnage bidonnage billonnage binage bistournage bobinage… …
5naje — na|je vb., r, de, t (surre fast) …
6Naje — Fè mouvman nan dlo pou rete sou dlo a, san plonje …
7grenailler — [ grənaje ] v. tr. <conjug. : 1> • 1757; de grenaille ♦ Techn. Réduire en petits grains. Grenailler du plomb. ● grenailler verbe transitif (de grenaille) Réduire en petits grains un métal ou une cire. Procéder au grenaillage. grenailler… …
8sonnailler — 1. sonnailler [ sɔnaje ] n. m. • mouton sonnailler 1379; de sonnaille ♦ Animal qui porte une sonnaille, et qui va en tête du troupeau. sonnailler 2. sonnailler [ sɔnaje ] v. intr. <conjug. : 1> • v. 1748; de sonner ♦ Sonner, tinter. « son… …
9tenailler — [ tənaje ] v. tr. <conjug. : 1> • 1549; de tenaille 1 ♦ Anciennt Supplicier, torturer avec des tenailles rougies. « Damiens fut tenaillé avec de grosses pinces ardentes » (Voltaire). Par anal. Serrer, pincer comme avec des tenailles. Il «… …
10traînailler — [ trɛnaje ] v. intr. <conjug. : 1> • 1877 ; de traîner ♦ Traîner, être inoccupé. ⇒ traînasser. Il « traînaillait dans la boutique, ne se décidait pas à partir » (Zola). ● traînailler verbe intransitif Familier. Traînasser. traînasser ou… …