nadworny
41Фонтана, Якуб — Якуб Фонтана итал. Giacomo Fontana Род деятельности: архитектор Дата рождения: 1710 год( …
42aojda — m odm. jak ż IV, CMs. aojdajdzie; lm M. aojdadowie, DB. aojdadów «w Grecji wczesnoarchaicznej: śpiewak nadworny lub wędrowny, opiewający przy wtórze kitary lub formingi czyny bohaterów» ‹gr.› …
43asesoria — ż I, DCMs. asesoriarii; lm D. asesoriarii (asesoriaryj) hist. «sąd królewski, czyli nadworny, odbywający się bez udziału króla, rozpatrujący sprawy większej wagi (np. apelacje od wyroków miejskich); przewodniczył w nim kanclerz w zastępstwie… …
44chorąży — m odm. jak przym.; lm M. chorążyżowie, DB. chorążyżych 1. «ten, kto nosi chorągiew na jakichś uroczystościach» Chorąży szkolny, kościelny. Chorąży cechu albo cechowy. przen. «propagator jakichś idei; przywódca, obrońca» Chorąży postępu. 2.… …
45królewski — królewskiscy 1. «dotyczący króla, królowej» Insygnia królewskie. Korona królewska. Para królewska. Zamek królewski. ∆ Sąd, trybunał królewski «w dawnej Polsce: sąd, trybunał nadworny» ◊ Wasza Królewska Mość, Jego, Jej Królewska Mość «forma… …
46kuchmistrz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów 1. «mistrz sztuki kulinarnej; kierownik kuchni (zwykle w dużych hotelach, ośrodkach wczasowych itp.)» 2. «w dawnej Polsce: urzędnik nadworny zarządzający kuchnią u panującego; później: urzędnik tytularny» ‹niem.› …
47podczaszy — m odm. jak przym.; lm M. podczaszyszowie, DB. podczaszyszych hist. «w Polsce w XIV w.: nadworny urzędnik książęcy lub królewski, początkowo zastępca cześnika próbujący napoje przed podaniem księciu (królowi); w czasach późniejszych: tytularny… …
48podskarbi — m odm. jak przym.; lm M. owie, DB. podskarbiich hist. «w dawnej Polsce: wysoki urzędnik zarządzający skarbem» ∆ Podskarbi wielki (koronny) «urzędnik zarządzający skarbem państwa» ∆ Podskarbi nadworny «urzędnik zarządzający skarbem króla» …
49podstoli — m odm. jak przym.; lm M. podstolilowie, DB. podstolilich hist. «w dawnej Polsce do XIV w.: urzędnik nadworny usługujący przy stole królewskim lub książęcym, zastępca stolnika; później tytuł honorowy urzędnika ziemskiego» …
50stolnik — m III, DB. a, N. stolnikkiem; lm M. stolnikicy, DB. ów hist. «w dawnej Polsce: urzędnik nadworny opiekujący się kuchnią i nadzorujący podawanie potraw na stół królewski; później (XIV XVI w.): tytularny urzędnik ziemski» …
