nadwątlać
1nadwątlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadwątlaćam, nadwątlaća, nadwątlaćają, nadwątlaćany {{/stl 8}}– nadwątlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, nadwątlaćlę, nadwątlaćli, nadwątlaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się słabsze, mniej… …
2nadwątlać — → nadwątlić …
3nadwątlanie — n I rzecz. od nadwątlać …
4nadwątlić — dk VIa, nadwątlićlę, nadwątlićlisz, nadwątlićwątl, nadwątlićlił, nadwątlićlony nadwątlać ndk I, nadwątlićam, nadwątlićasz, nadwątlićają, nadwątlićaj, nadwątlićał, nadwątlićany «uczynić wątłym, słabym; uszczuplić (w sensie fizycznym lub moralnym)» …
5rujnować — ndk IV, rujnowaćnuję, rujnowaćnujesz, rujnowaćnuj, rujnowaćował, rujnowaćowany 1. «doprowadzać do ruiny, zniszczenia, upadku, krachu finansowego; burzyć, niszczyć» Powódź rujnowała wsie. Życie nad stan rujnowało majątek. □ Zgoda buduje, niezgoda… …
6rujnować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rujnowaćnuję, rujnowaćnuje, rujnowaćany {{/stl 8}}– zrujnować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać coś do ruiny, do stanu upadku, zniszczenia;… …
