nadużyć

  • 1nadużyć — dk Xa, nadużyćżyję, nadużyćżyjesz, nadużyćżyj, nadużyćżył, nadużyćżyty nadużywać ndk I, nadużyćam, nadużyćasz, nadużyćają, nadużyćaj, nadużyćał, nadużyćany 1. «użyć czegoś w nadmiernych ilościach, ponad miarę, nieumiarkowanie» Nadużyć alkoholu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 2nadużycie — n I 1. rzecz. od nadużyć Nadużycie lekarstwa, trunków. Nadużycie czyjejś cierpliwości, dobroci. ∆ praw. Nadużycie prawa «działanie osoby, które formalnie mieści się w zakresie dozwolonym przez normę prawną, ale jest sprzeczne ze społeczno… …

    Słownik języka polskiego

  • 3nadużycie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. nadużyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nadużycie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nadużycieyć {{/stl 8}}{{stl 7}} przekroczenie prawa, czyn niezgodny… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4nadużywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadużywaćam, nadużywaća, nadużywaćają, nadużywaćany {{/stl 8}}– nadużyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, nadużywaćżyję, nadużywaćżyje, nadużywaćżyty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5dogodzić — dk VIa, dogodzićdzę, dogodzićdzisz, dogodzićgódź, dogodzićdził dogadzać ndk I, dogodzićam, dogodzićasz, dogodzićają, dogodzićaj, dogodzićał 1. «spełnić czyjeś wymagania, życzenia, uczynić zadość czyimś upodobaniom, trafić do czyjegoś gustu,… …

    Słownik języka polskiego

  • 6dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… …

    Słownik języka polskiego

  • 7posunąć — dk Vb, posunąćnę, posunąćniesz, posunąćsuń, posunąćnął, posunąćnęła, posunąćnęli, posunąćnięty posuwać ndk I, posunąćam, posunąćasz, posunąćają, posunąćaj, posunąćał, posunąćany 1. «ruszyć coś z miejsca, przesunąć do przodu, w jakimś kierunku;… …

    Słownik języka polskiego

  • 8przyczynić — dk VIa, przyczynićnię, przyczynićnisz, przyczynićczyń, przyczynićnił przyczyniać ndk I, przyczynićam, przyczynićasz, przyczynićają, przyczynićaj, przyczynićał, książk. «stać się w jakiejś mierze przyczyną czegoś; dodać więcej, dołożyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9spoić — I → I spajać II dk VIa, spoję, spoisz, spój, spoił, spojony pot. «nadmiernie uraczyć alkoholem, uczynić pijanym; upić, spić» spoić się rzad. «nadużyć alkoholu; upić się, spić się» …

    Słownik języka polskiego

  • 10zachować — dk I, zachowaćam, zachowaćasz, zachowaćają, zachowaćaj, zachowaćał, zachowaćany zachowywać ndk VIIIa, zachowaćowuję, zachowaćowujesz, zachowaćowuj, zachowaćywał, zachowaćywany 1. «schowawszy przetrzymać, zatrzymać coś, przechować» Zachować czyjeś …

    Słownik języka polskiego