naczyń

  • 1krążenie — n I 1. rzecz. od krążyć Krążenie gołębi. Krążenie po lesie. 2. «cyrkulacja, obieg, ruch» Krążenie soków roślinnych. Krążenie wody w przyrodzie. ∆ Krążenie atmosfery «przemieszczanie się mas powietrza atmosferycznego, wywołane prądami… …

    Słownik języka polskiego

  • 2szkło — n III, Ms. szkle; lm D. szkieł 1. «substancja przezroczysta, bezpostaciowa, nierozpuszczalna, stanowiąca mieszaninę zakrzepłych krzemianów, będąca złym przewodnikiem ciepła i elektryczności, łatwo dająca się formować w wyższej temperaturze;… …

    Słownik języka polskiego

  • 3naczynie — Zasada naczyń połączonych «zależność jednych elementów od drugich»: Rewolucja powstanie jako metoda zdobycia niepodległości posiada szanse sukcesu tylko wówczas, jeżeli działa na zasadzie naczyń połączonych. Gdyby rewolucja typu budapesztańskiego …

    Słownik frazeologiczny

  • 4chłonny — chłonnynni, chłonnynniejszy «mający właściwość wchłaniania, wsysania czegoś; absorpcyjny» Powierzchnia chłonna jelit. System chłonny traw. ∆ anat. Naczynia chłonne «naczynia zawierające i przenoszące chłonkę w organizmie; naczynia limfatyczne» ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 5choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …

    Słownik języka polskiego

  • 6limfatyczny — limfatycznyni przym. od limfa Płyn limfatyczny. ∆ Naczynia limfatyczne «naczynia rozprowadzające limfę; naczynia chłonne» ∆ Tkanka limfatyczna «siateczkowata tkanka łączna wytwarzająca limfocyty, stanowiąca miąższ węzłów chłonnych, migdałków,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7płucny — przym. od płuco Krwotok płucny. Specjalista chorób płucnych. ∆ Opłucna płucna «błona surowicza okrywająca płuca, składająca się z cienkiej warstwy tkanki łącznej i pokrywającego ją śródbłonka» ∆ Pęcherzyki płucne «mikroskopijne pęcherzykowate… …

    Słownik języka polskiego

  • 8ponalewać — dk I, ponalewaćam, ponalewaćasz, ponalewaćają, ponalewaćaj, ponalewaćał, ponalewaćany «wlać coś w wiele naczyń kolejno, napełnić płynem wiele naczyń» Ponalewać wina do kieliszków …

    Słownik języka polskiego

  • 9powysypywać — dk VIIIa, powysypywaćpuję, powysypywaćpujesz, powysypywaćpuj, powysypywaćywał, powysypywaćywany 1. «wysypać wiele czegoś; wysypać, rozsypać w wielu miejscach, z wielu worków, naczyń itp.» Powysypywać cukierki z torby. Powysypywać piasek z butów.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10układ — m IV, D. u, Ms. układadzie; lm M. y 1. «uporządkowany szereg przedmiotów, zdarzeń itp., zestawienie, ułożenie czegoś według określonych zasad, właściwości; sposób rozmieszczenia czegoś» Układ wyrazów w zdaniu. Układ strun w fortepianie.… …

    Słownik języka polskiego