naciągacz

  • 1naciągacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} oszust wprowadzający drugich w błąd, aby uzyskać kosztem kogoś korzyści materialne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naciągacz wziął pieniądze i nie przywiózł towaru. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2naciągacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto naciąga, oszukuje; oszust» Okazał się pospolitym naciągaczem …

    Słownik języka polskiego

  • 3nabieracz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} oszust, kłamca, naciągacz wyłudzający coś od innych ludzi, narażający kogoś na straty materialne; naciągacz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Afera z nabieraczami ubezpieczeniowymi. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4nabieracz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto oszukuje, zwodzi, wyłudza co od kogoś, narażając na straty; naciągacz» …

    Słownik języka polskiego

  • 5naciągaczka — ż III, CMs. naciągaczkaczce; lm D. naciągaczkaczek forma ż. od naciągacz …

    Słownik języka polskiego

  • 6kanciarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek dopuszczający się oszustw, naciągający innych; oszust, naciągacz, krętacz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dał się nabrać sprytnemu kanciarzowi. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień