nabrzmiały

  • 1nabrzmiały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opuchnięty, obrzmiały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palec nabrzmiały od ukąszenia pszczoły. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2nabrzmiały — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. nabrzmieć (p.) nabrzmiały w użyciu przym. «bardzo pilny, nie cierpiący zwłoki, palący» Nabrzmiała sprawa. Nabrzmiały problem …

    Słownik języka polskiego

  • 3opuchły — «nabrzmiały, wzdęty na skutek nacieczenia płynu surowiczego w tkanki ciała; obrzękły, obrzmiały, spuchnięty» Opuchła twarz. Opuchłe nogi, ręce …

    Słownik języka polskiego

  • 4nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami …

    Słownik języka polskiego

  • 5nalany — nalanyani imiesł. przymiotnikowy bierny czas. nalać (p.) nalany w użyciu przym. «gruby, tęgi, tłusty; nabrzmiały, napęczniały» Twarz nalana. Był zbyt gruby, nalany …

    Słownik języka polskiego

  • 6obrzękły — obrzękłykli «zniekształcony przez obrzęk; napuchnięty, nabrzmiały» Obrzękłe nogi. Obrzękłe powieki, wargi. Dłonie obrzękłe od klaskania …

    Słownik języka polskiego

  • 7obrzmiały — obrzmiałyali «zniekształcony przez obrzęk; spuchnięty, nabrzmiały, obrzękły» Obrzmiałe nogi, palce. Obrzmiała twarz …

    Słownik języka polskiego

  • 8odęty — odętyęci imiesłów przymiotnikowy bierny czas. odąć (p.) odęty w użyciu przym. 1. «nabrzmiały, wzdęty; opuchły, gruby» Odęty brzuch. Odęte wargi. 2. «mający zły humor; nadąsany, nadęty, naburmuszony» Odęta mina, twarz. Od rana był niezadowolony i… …

    Słownik języka polskiego

  • 9rozlany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozlać (p.) rozlany rozlanyani w użyciu przym. 1. «nieostry, niewyrazisty, zamazany» Rozlany druk. Rozlany obraz na zdjęciu. 2. «nabrzmiały, otyły» Rozlana twarz. Rozlane rysy. Rozlana postać …

    Słownik języka polskiego

  • 10wydęty — imiesł. bierny czas. wydąć (p.) wydęty w użyciu przym. «wzdęty, nabrzmiały, gruby, wypukły» Wydęty brzuch. Wydęte usta …

    Słownik języka polskiego