na siebie uwagę

  • 41zawracać — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… …

    Słownik frazeologiczny

  • 42drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… …

    Słownik języka polskiego

  • 43uderzyć — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… …

    Słownik frazeologiczny

  • 44uderzać — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… …

    Słownik frazeologiczny

  • 45dzień — m I, D. dnia; lm M. dnie a. dni (przy liczebnikach tylko: dni) D. dni 1. «okres od wschodu do zachodu słońca; także światło spowodowane znajdowaniem się słońca nad horyzontem» Dzień słoneczny, skwarny, upalny. Dzień bezsłoneczny, mglisty,… …

    Słownik języka polskiego

  • 46kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …

    Słownik języka polskiego

  • 47krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… …

    Słownik języka polskiego

  • 48popatrzeć — dk VIIb, popatrzećrzę, popatrzećrzysz, popatrzećpatrz, popatrzećrzał, popatrzećrzeli a. popatrzyć dk VIb, popatrzećrzył 1. «spędzić chwilę na patrzeniu; spojrzeć, rozejrzeć się» Popatrzeć na kogoś. Popatrzyć na zegarek. Popatrzeć komuś w oczy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 49powszechny — powszechnyni, powszechnyniejszy 1. «dotyczący wszystkich, wszystkiego; publiczny, ogólny» Powszechny sąd, zwyczaj. Powszechna radość. Opinia powszechna. Powszechne prawo. Cieszyć się powszechnym uznaniem. Zwrócić na siebie powszechną uwagę. ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 50przedstawienie — n I 1. rzecz. od przedstawić. 2. lm D. przedstawienieeń «widowisko teatralne, kukiełkowe» W teatrze odwołano przedstawienie z powodu choroby aktora. ◊ pot. Robić przedstawienie (przedstawienia) «zachowując się niewłaściwie, zwracać na siebie… …

    Słownik języka polskiego