na słońcu

  • 71pora — ż IV, CMs. porze; lm D. pór 1. «okres, w którym coś się dzieje lub coś jest wykonywane; czas trwania czegoś» Pora wiosenna, zimowa. Pora wieczorna, ranna, popołudniowa. Wczesna, późna pora. Pora obiadowa. Pora godowa, lęgowa. Pora obiadu, kolacji …

    Słownik języka polskiego

  • 72powypalać — dk I, powypalaćam, powypalaćasz, powypalaćają, powypalaćaj, powypalaćał, powypalaćany 1. «paląc zniszczyć wiele czegoś; wypalić coś w wielu miejscach» Powypalać papierosami obrus. Powypalane wnętrza domów. 2. «o słońcu: zniszczyć skwarem wiele… …

    Słownik języka polskiego

  • 73prażyć — ndk VIb, prażyćżę, prażyćżysz, praż, prażyćżył, prażyćżony 1. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury; przypiekać» Prażyć mąkę, kaszę, kukurydzę. Prażyć coś na patelni, w garnku. Prażone kartofle. 2. «oddziaływać na kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 74przesuszyć — dk VIb, przesuszyćszę, przesuszyćszysz, przesuszyćsusz, przesuszyćszył, przesuszyćszony przesuszać ndk I, przesuszyćam przesuszyćasz, przesuszyćają, przesuszyćaj, przesuszyćał, przesuszyćany 1. «pozwolić nieco wyschnąć; lekko wysuszyć» Przesuszyć …

    Słownik języka polskiego

  • 75przyblaknąć — dk Vc, przyblaknąćnie, przyblaknąćnął a. przyblaknąćblakł, przyblaknąćkła, przyblaknąćkły, przyblaknąćkłszy «stracić intensywność barwy, nieco spłowieć; zblaknąć» Suknia przyblakła na słońcu. Niebo przyblakło. przen. Przyblakła jej uroda …

    Słownik języka polskiego

  • 76przypełznąć — dk Vc, przypełznąćnę, przypełznąćniesz a. przypełznąćłźniesz, przypełznąćnij a. przypełznąćłźnij, przypełznąćnął a. przypełznąćpełzł, przypełznąćpełzła, przypełznąćzli a. przypełznąćłźli, przypełznąćnąwszy a. przypełznąćzłszy 1. «pełznąc… …

    Słownik języka polskiego

  • 77przypiec — dk XI, przypiecpiekę, przypiecpieczesz, przypiecpiecz, przypiecpiekł, przypiecpieczony, przypiecpiekłszy przypiekać ndk I, przypiecam, przypiecasz, przypiecają, przypiecaj, przypiecał, przypiecany 1. «piekąc przyrumienić coś mocno po wierzchu»… …

    Słownik języka polskiego

  • 78rdzawić się — ndk VIa, rdzawić sięwi się, rdzawić sięwił się «mieć, przybierać kolor rdzy, odcinać się rdzawo od tła» Drzewa rdzawiły się w zachodzącym słońcu …

    Słownik języka polskiego

  • 79rozmigotać się — dk IX, rozmigotać sięocze się (rozmigotać sięoce się), rozmigotać sięał się «rozświecić się nierównym lub przerywanym światłem, blaskiem; zacząć się mienić, skrzyć w wielu miejscach; rozlśnić się» Ulica rozmigotała się neonami. Niebo rozmigotało… …

    Słownik języka polskiego

  • 80roztopić — dk VIa, roztopićpię, roztopićpisz, roztopićtop, roztopićpił, roztopićpiony roztapiać ndk I, roztopićam, roztopićasz, roztopićają, roztopićaj, roztopićał, roztopićany «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do odpowiedniej temperatury,… …

    Słownik języka polskiego