na słońcu

  • 41burzeć — ndk III, burzećeje, burzećrzał «tracić swój kolor, stawać się burym, płowieć, blaknąć» Kolor niebieski łatwo burzeje na słońcu …

    Słownik języka polskiego

  • 42dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… …

    Słownik języka polskiego

  • 43dziadek — m III, DB. dziadekdka, Ms. dziadekdkiem; lm M. dziadekdkowie 1. «ojciec ojca lub matki» Była bardzo podobna do swojego dziadka. 2. «stary mężczyzna, staruszek» Siwy dziadek wygrzewał się w słońcu. ◊ Kościany dziadek «człowiek wychudzony, mizerny» …

    Słownik języka polskiego

  • 44grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …

    Słownik języka polskiego

  • 45grzać — ndk Xb, grzeję, grzejesz, grzej, grzał, grzali a. grzeli, grzany 1. «podwyższać temperaturę czegoś, czynić coś cieplejszym» Grzać zupę, wodę. Grzać ręce nad ogniem. ◊ pot. Coś kogoś ani ziębi, ani grzeje «coś jest komuś zupełnie obojętne» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 46iskrzyć — dk VIb, iskrzyćrzy, iskrzyćrzył «sypać iskrami» Uszkodzony przewód elektryczny iskrzy niebezpiecznie. Kamienie iskrzyły pod kopytami koni. iskrzyć się «lśnić migotliwym blaskiem; błyszczeć» Śnieg iskrzy się w słońcu. Woda iskrzyła się… …

    Słownik języka polskiego

  • 47iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …

    Słownik języka polskiego

  • 48jarzyć się — ndk VIb, jarzyć sięrzy się, jarzyć sięrzył się 1. «żarząc się świecić słabym blaskiem» Papieros jarzył się w ciemności. Jarzące się węgle w popielniku. 2. «błyszczeć się, lśnić w jasnym oświetleniu lub jako jasne, oświetlone punkty, miejsca» Staw …

    Słownik języka polskiego

  • 49jaskrawić się — ndk VIa, jaskrawić sięwi się, jaskrawić sięwił się «odbijać się jaskrawo od tła, wyglądać barwnie, jaskrawo» Niebo jaskrawi się czerwienią. Łąki jaskrawiły się w słońcu …

    Słownik języka polskiego

  • 50jaśnieć — ndk III, jaśniećeje, jaśniećniał 1. «wydawać silny, jasny blask, światło, świecić mocno, promienieć» Słońce jaśnieje. Neony jaśniały. ◊ Jaśnieć szczęściem, radością itp. «wyrażać, uzewnętrzniać szczęście, radość itp.; być szczęśliwym, wesołym itp …

    Słownik języka polskiego