na prawo i na lewo

  • 31Recht (Subst.) — 1. Alles, was das Recht erlaubt, thut man mit Recht. – Graf, 285, 6. Mhd..: Allez daz das reht irloubt, daz tut man wol mit rehte. (Daniels, 334, 43.) 2. Alt Recht und frischer Braten ist wohl zu rathen. Böhm.: Stará práva, čerstvá potrava –… …

    Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • 32Czterdziesty pierwszy — Studio album by Kazik Released October 1, 2004 …

    Wikipedia

  • 33drzeć — 1. pot. Drzeć z kimś koty «kłócić się z kimś, żyć w niezgodzie, mieć stałe zatargi»: A kto mu da to zwolnienie, kto mu udzieli urlopu?! Dziekan, z którym drze koty? (...) Marzenia ściętej głowy! A. Libera, Madame. 2. pot. Pasy bym z niego (z… …

    Słownik frazeologiczny

  • 34lizać — 1. pogard. Lizać czyjeś, komuś buty, stopy itp. «zabiegać pokornie, służalczo o czyjeś względy, łaski, korzyć się przed kimś»: Inaczej zaśpiewacie – czarodziejka wzięła się pod boki – gdy jutro smok was pochlasta, podziurawi i potrzaska piszczele …

    Słownik frazeologiczny

  • 35sięgnąć — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… …

    Słownik frazeologiczny

  • 36sięgać — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… …

    Słownik frazeologiczny

  • 37półobrót — m IV, D. półobrótrotu, Ms. półobrótrocie; lm M. półobrótroty «obrót o 180 stopni, pół obrotu» Półobrót w lewo, w prawo. Wykonać półobrót …

    Słownik języka polskiego

  • 38raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś …

    Słownik języka polskiego

  • 39skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… …

    Słownik języka polskiego

  • 40skręt — m IV, D. u, Ms. skrętęcie; lm M. y 1. «ruch powodujący zmianę pozycji w kierunku bocznym; zmiana kierunku poruszania się, jazdy, lotu itp.; miejsce, w którym zachodzi ta zmiana, zakręt» Skręt tułowia w lewo, w prawo. Skręt głową. Samolot wykonał… …

    Słownik języka polskiego