na piśmie

  • 81prośba — ż IV, CMs. prośbabie; lm D. próśb 1. «skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia i naleganie na jego spełnienie; proszenie» Gorąca, natarczywa, pokorna, usilna prośba. Milcząca, niema prośba. Prośba o litość. Prośba o chleb, o wodę. Mieć do kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 82przepis — m IV, D. u, Ms. przepissie; lm M. y 1. «wskazówka, zwykle pisana, określająca sposób wykonywania, robienia czegoś (zwłaszcza sposób przyrządzania jakiejś potrawy); recepta, zasada, prawidło, reguła» Przepis lekarski. Przepisy ortograficzne,… …

    Słownik języka polskiego

  • 83recenzja — ż I, DCMs. recenzjazji; lm D. recenzjazji (recenzjazyj) «krytyczna i objaśniająca ocena utworu literackiego, naukowego, muzycznego, przedstawienia teatralnego, wystawy itp. najczęściej publikowana w czasopiśmie» Entuzjastyczna, nieprzychylna,… …

    Słownik języka polskiego

  • 84referat — m IV, D. u, Ms. referatacie; lm M. y 1. «opracowanie zagadnienia przedstawiane na piśmie lub wygłaszane w gronie zainteresowanych; sprawozdanie pisemne z jakiegoś dzieła, z jakiejś sprawy, działalności» Referat naukowy, sprawozdawczy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 85referencja — ż I, DCMs. referencjacji; lm D. referencjacji (referencjacyj) zwykle w lm «opinia, informacja udzielana o kimś, zaświadczenie polecające kogoś, świadectwo o kimś jako o pracowniku» Pochlebne referencje. Dawać komuś referencje. Przedstawić, złożyć …

    Słownik języka polskiego

  • 86sadzić — ndk VIa, sadzićdzę, sadzićdzisz, sadź, sadzićdził, sadzićdzony 1. «umieszczać sadzonki roślin, krzewy, drzewka, bulwy itp. w odpowiednio przygotowanej ziemi, tak żeby się przyjęły i rosły» Sadzić kwiaty, pomidory, ziemniaki. 2. rzad. → sadzać ∆… …

    Słownik języka polskiego

  • 87skreślić — dk VIa, skreślićlę, skreślićlisz, skreśl, skreślićlił, skreślićlony skreślać ndk I, skreślićam, skreślićasz, skreślićają, skreślićaj, skreślićał, skreślićany 1. «skasować, unieważnić wyrazy, części tekstu, robiąc na nich kreskę, linię; wykreślić …

    Słownik języka polskiego

  • 88słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… …

    Słownik języka polskiego

  • 89stwierdzenie — n I 1. rzecz. od stwierdzić Oficjalne stwierdzenie jakiegoś faktu. Stwierdzenie czegoś na piśmie. 2. lm D. stwierdzenieeń «to, co zostało stwierdzone, udowodnione, uznane za pewne, prawdziwe» Stwierdzenia naukowe, empiryczne …

    Słownik języka polskiego

  • 90styl — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «sposób wyrażania się, formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki» Styl… …

    Słownik języka polskiego