na piśmie

  • 111zamówienie — n I 1. rzecz. od zamówić. 2. lm D. zamówieniewień «polecenie, dyspozycja dostarczenia lub wykonania czegoś, wyrażone ustnie lub na piśmie; blankiet, formularz z wyszczególnieniem zamówionych przedmiotów, wyrażające decyzję nabycia czegoś; to, co… …

    Słownik języka polskiego

  • 112zanotować — dk IV, zanotowaćtuję, zanotowaćtujesz, zanotowaćtuj, zanotowaćował, zanotowaćowany 1. «zapisać w całości lub w skrócie; zrobić notatkę» Zanotować coś szybko, skrupulatnie. Zanotować nazwiska, adresy, jakieś dane. Zanotować w notesie godziny… …

    Słownik języka polskiego

  • 113zaświadczyć — dk VIb, zaświadczyćczę, zaświadczyćczysz, zaświadczyćświadcz, zaświadczyćczył, zaświadczyćczony zaświadczać ndk I, zaświadczyćam, zaświadczyćasz, zaświadczyćają, zaświadczyćaj, zaświadczyćał, zaświadczyćany «wypowiedzieć się w charakterze… …

    Słownik języka polskiego

  • 114zażalenie — n I; lm D. zażalenieeń 1. «skarga na kogoś, coś, zwłaszcza skarga na piśmie» Napisać, wnieść zażalenie na kogoś. ∆ Książka życzeń i zażaleń «książka znajdująca się w sklepie lub innym zakładzie usługowym, w której klient może wpisać uwagi… …

    Słownik języka polskiego

  • 115zdanie — n I 1. rzecz. od zdać. 2. lm D. zdań «wypowiedzenie, myśl wyrażona słowami» Długie, treściwe zdanie. Napisać na kartce kilka zdań. Objaśnić coś w kilku zdaniach. Urwać w pół zdania. Wtrącić, zacytować, przytoczyć zdanie. ◊ pot …

    Słownik języka polskiego

  • 116zezwolenie — n I 1. rzecz. od zezwolić. 2. lm D. zezwolenieeń «oficjalna zgoda, pozwolenie na coś, zwykle wyrażone na piśmie» Zezwolenie na broń. Zezwolenie na lądowanie, parkowanie. Uzyskać, otrzymać zezwolenie na coś. Wydać zezwolenie …

    Słownik języka polskiego

  • 117zlecenie — n I 1. rzecz. od zlecić, zlecieć. 2. lm D. zlecenieceń «polecenie wykonania czegoś; pismo zlecające coś komuś; rodzaj umowy o świadczeniu usług, w której zleceniobiorca zobowiązuje się do dokonania określonej czynności» Ustne, pisemne zlecenie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 118złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… …

    Słownik języka polskiego

  • 119życzyć — ndk VIb, życzyćczę, życzyćczysz, życz, życzyćczył 1. «pragnąć, chcieć czegoś dla kogoś lub dla siebie» Nie życzył sobie niczyjej pomocy. ∆ Czego pan, pani itd. sobie życzy «grzecznościowy zwrot kierowany do kogoś, kto przyszedł w jakiejś sprawie …

    Słownik języka polskiego

  • 120antykwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. antykwawie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} krój pisma o pionowym rysunku liter i zaokrąglonych brzegach, wzorowany na starym piśmie łacińskim, a także czcionka o tym kroju <łac.> {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień