na obrus

  • 31serweta — ż IV, CMs. serwetaecie; lm D. serwetaet «nakrycie na stół (zwykle prostokątne), najczęściej z tkaniny kolorowej lub wzorzystej; obrus» Lniana, włóczkowa, koronkowa serweta. Serweta w kwiaty. Nakryć stół serwetą. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 32serwetka — ż III, CMs. serwetkatce; lm D. serwetkatek 1. «mała serweta z tkaniny lub bibułki, służąca do wycierania ust i ochrony ubrania podczas jedzenia» Płócienna, bibułkowa serwetka. Zawiązać dziecku serwetkę pod brodą. 2. «mała serweta, często… …

    Słownik języka polskiego

  • 33stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 34strzepnąć — dk Va, strzepnąćnę, strzepnąćniesz, strzepnąćnij, strzepnąćnął, strzepnąćnęła, strzepnąćnęli, strzepnąćnięty, strzepnąćnąwszy rzad. strzepać dk IX, strzepnąćpię, strzepnąćpiesz, strzep, strzepnąćał, strzepnąćany strzepywać ndk VIIIa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 35ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… …

    Słownik języka polskiego

  • 36śnieg — m III, D. u, N. śnieggiem; lm M. i «opad atmosferyczny złożony z kryształków lodu różnego kształtu, z których większość ma postać sześcioramiennych gwiazdek, łączących się w temperaturze powietrza wyższej od 5°C w płatki; warstwa tych płatków… …

    Słownik języka polskiego

  • 37śnieżnobiały — «biały jak śnieg» Śnieżnobiały obrus. Śnieżnobiałe obłoki …

    Słownik języka polskiego

  • 38wylać — dk Xb, wylaćleję, wylaćlejesz, wylaćlej, wylaćlał, wylaćlali a. wylaćleli, wylaćlany wylewać ndk I, wylaćam, wylaćasz, wylaćają, wylaćaj, wylaćał, wylaćany 1. «lejąc usunąć płyn z jakiegoś naczynia, spowodować rozlanie się płynu po czymś» Wylać… …

    Słownik języka polskiego

  • 39wymiąć — dk Xc, wymiąćmnę, wymiąćmniesz, wymiąćmnij, wymiąćmiął, wymiąćmięła, wymiąćmięli, wymiąćmiąwszy, wymiąćmięty zwykle w imiesł. biernym «mnąc pozbawić gładkości; wygnieść, pognieść» Wymięty obrus, płaszcz. Wymięte ubranie …

    Słownik języka polskiego

  • 40wyprać — dk IX, wypraćpiorę, wypraćpierzesz, wypraćpierz, wypraćprał, wypraćprany wypierać ndk I, wypraćam, wypraćasz, wypraćają, wypraćaj, wypraćał, wypraćany 1. tylko dk «oczyścić tkaninę z brudu za pomocą wody i mydła (lub innych środków piorących);… …

    Słownik języka polskiego