na obrus

  • 21płótno — n III, Ms. płótnonie; lm D. płócien 1. «tkanina lniana, bawełniana, konopna albo jutowa, o splocie płóciennym, różnej grubości, używana na obrusy, serwety, ścierki, bieliznę pościelową i osobistą, także na letnie ubrania, namioty, żagle itp.»… …

    Słownik języka polskiego

  • 22pobrudzić — dk VIa, pobrudzićdzę, pobrudzićdzisz, pobrudzićbrudź, pobrudzićdził, pobrudzićdzony «uczynić brudnym, zanieczyścić, powalać» Pobrudzić książkę, obrus, podłogę, ubranie. Pobrudzić sobie ręce, twarz, spodnie. Chusteczka pobrudzona szminką.… …

    Słownik języka polskiego

  • 23poczwórnie — przysłów. od poczwórny Papier, obrus złożony poczwórnie …

    Słownik języka polskiego

  • 24poprawić — dk VIa, poprawićwię, poprawićwisz, poprawićpraw, poprawićwił, poprawićwiony poprawiać ndk I, poprawićam, poprawićasz, poprawićają, poprawićaj, poprawićał, poprawićany 1. «doprowadzić do porządku, przywrócić właściwą postać; wyrównać, ułożyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 25powypalać — dk I, powypalaćam, powypalaćasz, powypalaćają, powypalaćaj, powypalaćał, powypalaćany 1. «paląc zniszczyć wiele czegoś; wypalić coś w wielu miejscach» Powypalać papierosami obrus. Powypalane wnętrza domów. 2. «o słońcu: zniszczyć skwarem wiele… …

    Słownik języka polskiego

  • 26pozalewać — dk I, pozalewaćam, pozalewaćasz, pozalewaćają, pozalewaćaj, pozalewaćał, pozalewaćany 1. «o wodzie, rzekach itp.: zatopić wiele czegoś, zalać w wielu miejscach» Rzeki pozalewały pola. Woda pozalewała mieszkania. 2. «zaplamić, zamoczyć płynem… …

    Słownik języka polskiego

  • 27przykrycie — n I 1. rzecz. od przykryć. 2. lm D. przykrycieyć «to, czym się coś okrywa, zasłania, czym się ktoś przykrywa (np. kołdra, obrus, narzuta)» Przykrycie stołu. Przykrycie na łóżko. Przykrycie na studnię. Spali pod przykryciem ze skór. ∆ Gotować coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 28rozlać — dk Xb, rozlaćleję, rozlaćlejesz, rozlaćlej, rozlaćlał, rozlaćlali a. rozlaćleli, rozlaćlany rozlewać ndk I, rozlaćam, rozlaćasz, rozlaćają, rozlaćaj, rozlaćał, rozlaćany 1. «spowodować rozpłynięcie się jakiejś cieczy, wydostanie się jej poza… …

    Słownik języka polskiego

  • 29rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… …

    Słownik języka polskiego

  • 30rozpostrzeć — dk XI, rozpostrzećstrę, rozpostrzećstrzesz, rozpostrzećstrzyj, rozpostrzećstarł, rozpostrzećstarty rozpościerać ndk I, rozpostrzećam, rozpostrzećasz, rozpostrzećają, rozpostrzećaj, rozpostrzećał, rozpostrzećany 1. «rozciągnąć, rozesłać, rozpiąć… …

    Słownik języka polskiego