na obrus

  • 11czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… …

    Słownik języka polskiego

  • 12leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… …

    Słownik języka polskiego

  • 13lniany — przym. od len Siemię lniane. Lniany obrus. Lniane płótno. ∆ Olej lniany «ciekły tłuszcz otrzymywany z nasion lnu, stosowany w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, hutniczym oraz do produkcji farb, lakierów itp.» ◊ Lniane włosy, warkocze itp.… …

    Słownik języka polskiego

  • 14nakruszyć — dk VIb, nakruszyćszę, nakruszyćszysz, nakruszyćkrusz, nakruszyćszył, nakruszyćszony «rozdrobnić na małe cząstki, okruchy; rozsypać, pozostawić po sobie okruszyny» Nakruszyć chleba dla ptaków. Nakruszyć na obrus podczas jedzenia …

    Słownik języka polskiego

  • 15nienaganny — «nie dający powodu do nagany, do jakiegokolwiek zarzutu, wzorowy» Nienaganna francuszczyzna. Nienaganne sprawowanie, postępowanie. Obrus o nienagannej bieli …

    Słownik języka polskiego

  • 16nieskazitelnie — 1. książk. «idealnie, bez skaz» Nieskazitelnie biały obrus. 2. książk. «bez zarzutu pod względem moralnym; nieposzlakowanie, szlachetnie, uczciwie» Żyć, postępować nieskazitelnie …

    Słownik języka polskiego

  • 17obrębiać — ndk I, obrębiaćam, obrębiaćasz, obrębiaćają, obrębiaćaj, obrębiaćał, obrębiaćany obrębić dk VIa, obrębiaćbię, obrębiaćbisz, obrębiaćrąb, obrębiaćbił, obrębiaćbiony «wykańczać brzeg tkaniny obrębkiem, zabezpieczając ją przed strzępieniem» Obrębić… …

    Słownik języka polskiego

  • 18obrusik — m III, D. a, N. obrusikkiem; lm M. i «mały obrus» Kolorowy obrusik. Zasłać stół czystym obrusikiem …

    Słownik języka polskiego

  • 19obrusowy — przym. od obrus Tkanina obrusowa …

    Słownik języka polskiego

  • 20obsiepać — dk IX, obsiepaćpię, obsiepaćpiesz, obsiepaćsiep, obsiepaćał, obsiepaćany pot. «porobić strzępy na brzegu czegoś; wystrzępić» Obsiepać nogawki spodni. Obsiepany obrus. Obsiepane rękawy swetra. obsiepać się «stać się obsiepanym; postrzępić się»… …

    Słownik języka polskiego