na obiad

  • 91późny — późnyni, późnyniejszy 1. «o porach dnia, roku, życia, epoki itp.: zbliżający się do swego końca, do kresu, będący u schyłku; kończący się, końcowy» Późna godzina, noc, jesień. Późne popołudnie. Późny wieczór. Późny barok, gotyk, renesans. ◊ Późny …

    Słownik języka polskiego

  • 92prosić — ndk VIa, proszę, prosićsisz, proś, prosićsił, proszony 1. «w grzecznej formie zwracać się do kogoś, by coś uzyskać, otrzymać, wyjednać, by kogoś do czegoś skłonić» Prosić koleżankę do telefonu. Prosić rodzinę do stołu. Prosić o pomoc. Prosić o… …

    Słownik języka polskiego

  • 93przeciągnąć — dk Va, przeciągnąćnę, przeciągnąćniesz, przeciągnąćnij, przeciągnąćnął, przeciągnąćnęła, przeciągnąćnęli, przeciągnąćnięty, przeciągnąćnąwszy przeciągać ndk I, przeciągnąćam, przeciągnąćasz, przeciągnąćają, przeciągnąćaj, przeciągnąćał,… …

    Słownik języka polskiego

  • 94przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… …

    Słownik języka polskiego

  • 95przestać — I dk, przestaćstanę, przestaćstaniesz, przestaćstań, przestaćstał przestawać ndk IX, przestaćstaję, przestaćstajesz, przestaćwaj, przestaćwał 1. «przerwać jakąś czynność, nie kontynuować, zaniechać czegoś; ustać» Przestań płakać. Deszcz przestał… …

    Słownik języka polskiego

  • 96przygotować — dk IV, przygotowaćtuję, przygotowaćtujesz, przygotowaćtuj, przygotowaćował, przygotowaćowany przygotowywać ndk VIIIa, przygotowaćowuję, przygotowaćowujesz, przygotowaćowuj, przygotowaćywał, przygotowaćywany 1. «przyrządzić, zrobić coś w… …

    Słownik języka polskiego

  • 97przygrzać — dk Xb, przygrzaćgrzeję, przygrzaćgrzejesz, przygrzaćgrzej, przygrzaćgrzał, przygrzaćgrzali a. przygrzaćgrzeli, przygrzaćgrzany przygrzewać ndk I, przygrzaćam, przygrzaćasz, przygrzaćają, przygrzaćaj, przygrzaćał, przygrzaćany 1. «zagrzać na nowo… …

    Słownik języka polskiego

  • 98raban — m IV, D. u, Ms. rabannie pot. «awantura, krzyk o coś; także: hałas wszczynany przez więźniów na znak protestu» Straszliwy raban. Podnieść, robić raban. Narobić rabanu. Był raban o spóźnienie na obiad …

    Słownik języka polskiego

  • 99rachunek — m III, D. rachuneknku, N. rachuneknkiem; lm M. rachuneknki, D. rachuneknków 1. «obliczanie, obliczenie za pomocą działań arytmetycznych; działanie na liczbach, liczenie, rachowanie; także liczby, pozycje, rubryki, na których ma się to działanie… …

    Słownik języka polskiego

  • 100razem — 1. «jednocześnie, wraz; naraz, od razu» Jadł obiad razem z kolacją. Wszyscy mówili razem. Wstawała razem z kurami. 2. «łącznie, wspólnie; do spółki, wespół z kimś» Wychowywać się, uczyć się, pracować razem. Trzymać się, zamieszkać razem. Spędzą… …

    Słownik języka polskiego