nа́silně

  • 91plecy — blp, D. plecyców 1. «tylna strona tułowia, część ciała od barków do pasa» Barczyste, szerokie, wąskie, zgarbione plecy. Szeroki, rozrosły w plecach. Uderzyć kogoś w plecy, po plecach. Mieć chustkę na plecach. Nieść wiązkę chrustu na plecach.… …

    Słownik języka polskiego

  • 92plenność — ż V, DCMs. plennośćści, blm 1. «wydawanie licznego potomstwa, silne mnożenie się, np. chwastów, much; liczba nasion, bulw roślin uprawnych cechująca poszczególne odmiany; liczba noworodków w miocie» Roślina odznaczająca się plennością. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 93podciąć — dk Xc, podetnę, podetniesz, podetnij, podciąćciął, podciąćcięła, podciąćcięli, podciąćcięty, podciąćciąwszy podcinać ndk I, podciąćam, podciąćasz, podciąćają, podciąćaj, podciąćał, podciąćany 1. «obciąć coś od spodu, ściąć coś tnąc od dołu,… …

    Słownik języka polskiego

  • 94podenerwowanie — n I 1. rzecz. od podenerwować. 2. blm «stan człowieka podenerwowanego» Podenerwowanie niejasną sytuacją. Ktoś zdradza silne podenerwowanie. podenerwowanie się rzecz. od podenerwować się …

    Słownik języka polskiego

  • 95podniecenie — n I 1. rzecz. od podniecić. 2. «stan podrażnienia, pobudzenia nerwowego, zmysłowego itp., charakteryzujący się nadmierną aktywnością ruchową i słowną; wywołany zwykle sytuacjami oczekiwania i napięciem psychicznym» Nagłe, silne podniecenie. Miłe …

    Słownik języka polskiego

  • 96pot — m IV, D. u, Ms. pocie; lm M. y 1. «wodnista wydzielina gruczołów potowych, występująca na całej powierzchni skóry» Obfity, zimny pot. Drobne krople potu. Przenikliwy, ostry zapach potu. Mieć czoło mokre od potu. Wycierać pot z twarzy. Oblewać się …

    Słownik języka polskiego

  • 97pożądanie — n I 1. rzecz. od pożądać. 2. lm D. pożądanieań «silny pociąg fizyczny; żądza» Gwałtowne, niepohamowane, silne pożądanie. Poczuć pożądanie. Obudzić w kimś pożądanie …

    Słownik języka polskiego

  • 98pożądliwy — pożądliwywi 1. «wyrażający pożądanie silne pragnienie czegoś lub pociąg fizyczny» Pożądliwe spojrzenie. Pożądliwy uśmiech. 2. przestarz. «pożądający czegoś, spragniony, zachłanny; pożądający kogoś, lubieżny, namiętny» …

    Słownik języka polskiego

  • 99pożreć — dk XI, pożrećżrę, pożrećżresz, pożrećżryj, pożrećżarł, pożrećżarty pożerać ndk I, pożrećam, pożrećasz, pożrećają, pożrećaj, pożrećał, pożrećany «o zwierzętach, także pogardliwie lub żartobliwie o ludziach: zjeść coś łapczywie» Pies pożarł swoją… …

    Słownik języka polskiego

  • 100pragnienie — n I 1. rzecz. od pragnąć. 2. blm «uczucie suchości w jamie ustnej i przełyku doznawane wówczas, gdy się chce pić» Dokuczliwe, silne pragnienie. Mieć, odczuwać, gasić, zaspokoić pragnienie. Schnąć, usychać, umierać z pragnienia. Coś wzbudza,… …

    Słownik języka polskiego