nа́silně

  • 81namiętność — ż V, DCMs. namiętnośćści; lm MD. namiętnośćści 1. «stan uczuciowy występujący z wielką siłą, gwałtownością, prowadzący do zaspokojenia fizycznych lub moralnych popędów, zwłaszcza gwałtowna miłość fizyczna, zmysłowość; w lm gwałtowne uczucia,… …

    Słownik języka polskiego

  • 82napór — m IV, D. napórporu, Ms. napórporze, blm 1. «gwałtowny, silny nacisk, silne parcie, napieranie na coś» Napór tłumu. Napór wiatru, fal. Stary most runął pod naporem pękających lodów. przen. Nie móc sprostać naporowi kłopotów, strapień. Bronić się… …

    Słownik języka polskiego

  • 83nóż — m II, D. noża; lm M. noże, D. noży «narzędzie do krajania, cięcia itp., składające się z metalowego ostrza osadzonego na trzonku; przyrząd do skrawania, cięcia itp. w różnego rodzaju urządzeniach mechanicznych» Długi, krótki, cienki, szeroki,… …

    Słownik języka polskiego

  • 84ogłuszyć — dk VIb, ogłuszyćszę, ogłuszyćszysz, ogłusz, ogłuszyćszył, ogłuszyćszony ogłuszać ndk I, ogłuszyćam, ogłuszyćasz, ogłuszyćają, ogłuszyćaj, ogłuszyćał, ogłuszyćany 1. «pozbawić kogoś możności słyszenia przez jakiś czas, wydając głośne dźwięki, np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 85oparzelina — ż IV, CMs. oparzelinanie; lm D. oparzelinain 1. «zaczerwienienie i obrzęk skóry występujące na skutek oparzenia; miejsce oparzone na ciele; oparzelizna» Skóra pełna oparzelin. 2. leśn. «obumarcie obwodowej warstwy drewna okrągłego powstałe na… …

    Słownik języka polskiego

  • 86oszałamiać — + rzad. oszołamiać ndk I, oszałamiaćam, oszałamiaćasz, oszałamiaćają, oszałamiaćaj, oszałamiaćał, oszałamiaćany oszołomić dk VIa, oszałamiaćmię, oszałamiaćmisz, oszałamiaćom, oszałamiaćmił, oszałamiaćmiony 1. «wprowadzać kogoś, coś w stan… …

    Słownik języka polskiego

  • 87palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …

    Słownik języka polskiego

  • 88palpitacja — ż I, DCMs. palpitacjacji, blm «zbyt silne i przyśpieszone bicie serca; kołatanie serca» ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 89pasja — ż I, DCMs. pasjasji; lm D. pasjasji (pasjasyj) 1. «silne, namiętne przejęcie się czymś, zamiłowanie do czegoś; przedmiot czyjejś namiętności» Szlachetna, twórcza pasja. Pasja badawcza, naukowa, bibliofilska, zbieracka, malarska, myśliwska,… …

    Słownik języka polskiego

  • 90pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach …

    Słownik języka polskiego